Юзэф Панятоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

[[Вайна Расеі з Рэччу Паспалітай 1792 году|вайна Расеі з Рэччу Паспалітай 1792 году]]

Увосень [[1806]] году, калі прускія войскі рыхтаваліся пакінуць Варшаву, Панятоўскі прыняў прапанову караля [[Фрыдрых Вільгельм III | Фрыдрыха Вільгельма III]] ўзначаліць гарадскую міліцыю.

З прыходам войскаў [[Ёахім Мюрат|Мюрату]], пасьля перамоў зь ім Панятоўскі перайшоў на службу да [[Напалеон]]у. У [[1807]] годзе ўдзельнічаў у арганізацыі часовага ўраду й стаў ваенным міністрам [[Герцагства Варшаўскае|вялікага герцагства Варшаўскага]]. Удзельнічаў у [[Вайна 1812 году| паходзе Напалеона на Расею]] ў [[1812]], камандуючы польскім корпусам.

На [[Востраў Сьвятой Алены | востраве Сьвятой Алены]] Напалеон казаў, што лічыў Панятоўскага народжаным для трону: «Сапраўдным каралём Польшчы быў Панятоўскі, ён валодаў для гэтага усімі тытуламі й ўсімі талентамі ... Гэта быў высакародны ды адважны чалавек, чалавек гонару. Калі б у імяне атрымалася расейская кампанія, я зрабіў бы яго каралём палякаў».

Мэмарыяльная пліта ў памяць аб Панятоўскім ўсталяваная на [[Помнік Бітве народаў|помніку Бітве народаў]]. У Варшаве усталяваны [[Помнік князю Юзэфу Панятоўскага ў Варшаве | помнік Панятоўскім]] (скульптар Бэртэль Торвальдс). Сярод скульптурных малюнкаў, якія ўпрыгожваюць фасад [[Люўр (палац)| Люўра]], знаходзіцца статуя Панятоўскага.

[[Катэгорыя: Удзельнікі паўстаньня 1794 году]]

[[Катэгорыя: Генэралы Рэчы Паспалітай]]

[[Катэгорыя: Маршалы Напалеона I]]

[[Катэгорыя: Кавалеры ордэну Ганаровага легіёну]]

[[Катэгорыя: Кавалеры ордэна Virtuti Militari]]

[[Катэгорыя: Панятоўскі|Юзэф]]