Кан (горад): розьніца паміж вэрсіямі

* З часоў Вільгельма Заваёўніка ацалелі ўслаўленыя помнікі нармандзкай [[раманскі стыль|раманікі]] — [[Абацтва Сьвятога Стэфана|саборная царква Сэнт-Эт’ен]] пры мужчынскім абацтве й царква Троіцы пры жаночым манастыры. У гэтых храмах да Францускай рэвалюцыі былі пахаваныя, адпаведна, сам Вільгельм Заваёўнік і ягоная жонка [[Матыльда Фляндрская]]. Фасад саборнай царквы строгі й ляканічны, 90-мятровыя вежы ўвенчаны шпілямі [[XIII стагодзьде|XIII стагодзьдя]]. Астатнія будынкі мужчынскага абацтва перабудаваны ў [[XVII стагодзьдзе|XVII стагодзьдзі]]; c [[1960]] году ў іх зьмяшчаюцца органы мясцовага самакіраваньня. Жаночы манастыр моцна паноўлены працамі паплечнікаў [[Віёле-ле-Дюзк]]а.

* Жамчужынай старога Кана лічылася ажурная позьнегатычная царква сьв. Пятра. У [[1944]] годзе яна была разбурана, у наш час цалкам адрэстаўравана.

* У памяць пра падзеі [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]] ў [[1988]] годзе быў адчынены [[Мэмарыял міру]].