Вікіпэдыя

Міхась Стральцоў: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
д крыніца — http://be.wikipedia.org/wiki/Міхась_Стральцоў?oldid=963100
афармленьне, артаграфія
Радок 1:
'''Міхась Стральцоў''' ([[14 лютага]] [[1937]], [[Сычын]], [[Слаўгарадзкі раён (Магілёўская вобласьць)|Слаўгарадзкі раён]], [[Магілёўская вобласьць]] — [[23 жніўня]] [[1987]]) — беларускі пісьменьнік, паэт, журналіст. Сябра [[Саюз пісьменьнікаў СССР|Саюзу пісьменьнікаў СССР]] з [[1962]] году.
 
== Біяграфія ==
Друкаваўся з 1952 году, першае апавяданнеапавяданьне надрукаваў у 1957 г.годзе (часопіс «[[Маладосць]]»). У першым зборніку апавяданняўапавяданьняў «Блакітны вецер» (1962) праявіў сябе тонкім псіхолагампсыхолягам, знаўцам побыту вёскі і горадагораду. У зборніку «Сена на асфальце» (1966) раскрыў псіхалагічнаепсыхалягічнае і эстэтычнае ўжываннеўжываньне нядаўняга вяскоўца ў гарадскуюгарадзкую стыхію, магчымасцімагчымасьці гарманічнага спалучэнняспалучэньня ў чалавеку эмацыянальнага і інтэлектуальнага пачаткаў. У аповесціаповесьці «Адзін лапаць, адзін чунь» (1970) — фарміраваннефармаваньне характару падлетка ў цяжкія пасляваенныяпасьляваенныя гады. ,Аўтар кнігі прозы «Падарожжа за горад» (апавяданніапавяданьні, аповесцьаповесьць, 1986), кніг выбраных твораў «На ўспамін аб радасці» (1974), «Выбранае» (проза, паэзія, эсэ, 1987). Акварэльнасьць, тонкі псыхалягізм і лірычны роздум у зборніках вершаў «Ядлоўцавы куст» (1973), «Цень ад вясла» (1979), «Яшчэ і заўтра» (1983), «Мой свеце ясны» (1986). У вершах-споведзях, філязофскіх мініятурах, замалёўках і іранічных вершах-экспромтах выяўляецца душэўная чысьціня і вернасьць чалавечаму прызваньню.▼
 
У зборніку літаратурна-крытычных артыкулаў «Жыццё ў слове» (1965) аналізаваў майстэрства [[Францішак Багушэвіч|Ф. Багушэвіча]], [[Янка Купала|Янкі Купалы]], [[Якуб Колас|Якуба Коласа]], [[Максім Багдановіч|Максіма Багдановіча]], [[Цішка Гартны|Ц. Гартнага]], [[Кузьма Чорны|К. Чорнага]], [[Піліп Пестрак|П. Пестрака]], А. Русецкага, А. Зарыцкага. Аўтар кніг «У полі зроку» (1976), «Пячатка майстра» (1986) пра творчасьць Якуба Коласа, [[Зьмітрок Бядуля|Зьмітрака Бядулі]], [[Максім Гарэцкі|М. Гарэцкага]], К. Чорнага, [[Уладзімер Дубоўка|У. Дубоўкі]], [[Аркадзь Куляшоў|А. Куляшова]], [[Янка Брыль|Я. Брыля]], [[Пімен Панчанка|П. Панчанкі]], [[Анатоль Вялюгін|А. Вялюгіна]] і іншых, эсэ «Загадка Багдановіча» (1968). Пераклаў на беларускую мову творы [[Аляксандар Пушкін|А. Пушкіна]], Я. Сьмелякова, М. Браўна, Н. Гільена, [[Паблё Нэруда|П. Нэруды]], сучасных італьянскіх паэтаў, раман [[Чынгіз Айтматаў|Ч. Айтматава]] «Буранны паўстанак» (1987), прозу [[Барыс Пастарнак|Б. Пастарнака]], Л. Лявонава і іншых.
 
{{Накід:Пісьменьнік}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Стральцоў, Міхась}}
 
[[Катэгорыя:Беларускія літаратары]]
 
[[be:Міхась Стральцоў]]
[[ru:Стрельцов, Михаил Леонтьевич]]
 
{{Артаграфія}}
{{Вікіфікаваць}}
▲Друкаваўся з 1952, першае апавяданне надрукаваў у 1957 г. (часопіс «Маладосць»). У першым зборніку апавяданняў «Блакітны вецер» (1962) праявіў сябе тонкім псіхолагам, знаўцам побыту вёскі і горада. У зборніку «Сена на асфальце» (1966) раскрыў псіхалагічнае і эстэтычнае ўжыванне нядаўняга вяскоўца ў гарадскую стыхію, магчымасці гарманічнага спалучэння ў чалавеку эмацыянальнага і інтэлектуальнага пачаткаў. У аповесці «Адзін лапаць, адзін чунь» (1970) — фарміраванне характару падлетка ў цяжкія пасляваенныя гады. , кнігі прозы «Падарожжа за горад» (апавяданні, аповесць, 1986), кніг выбраных твораў «На ўспамін аб радасці» (1974), «Выбранае» (проза, паэзія, эсэ, 1987).
Акварэльнасць, тонкі псіхалагізм і лірычны роздум у зборніках вершаў «Ядлоўцавы куст» (1973), «Цень ад вясла» (1979), «Яшчэ і заўтра» (1983), «Мой свеце ясны» (1986). У вершах-споведзях, філасофскіх мініяцюрах, замалёўках і іранічных вершах-экспромтах выяўляецца душэўная чысціня і вернасць чалавечаму прызванню.
У зборніку літаратурна-крытычных артыкулаў «Жыццё ў слове» (1965) узнёсла і разважліва аналізаваў майстэрства Ф. Багушэвіча, Я. Купалы, Я. Коласа, М. Багдановіча, Ц. Гартнага, К. Чорнага, П. Пестрака, А. Русецкага, А.Зарыцкага. Аўтар кніг «У полі зроку» (1976), «Пячатка майстра» (1986) пра творчасць Я. Коласа, З. Бядулі, М. Гарэцкага, К. Чорнага, У. Дубоўкі, А. Куляшова, Я. Брыля, П. Панчанкі, А. Вялюгіна і інш., эсэ «Загадка Багдановіча» (1968).
Пераклаў на беларускую мову творы А. Пушкіна, Я. Смелякова, М. Браўна, Н. Гільена, П. Неруды, сучасных італьянскіх паэтаў, раман Ч. Айтматава «Буранны паўстанак» (1987), прозу Б. Пастарнака, Л. Лявонава і інш.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Міхась_Стральцоў»