Іван Хруцкі: розьніца паміж вэрсіямі

Яго першая вядомая праца датаваная [[1832]] годам. Яго карціны паступова атрымліваюць прызнаньне грамадзтва і крытыкаў. Адначасова Хруцкі працуе і як дызайнэр памяшканьняў, стаўшыся вельмі папулярным сярод багатых людзей. У [[1836]] годзе Хруцкі быў узнагароджаны Галоўным Срэбраным мэдалёммедалём Акадэміі Мастацтваў за яго [[натурмортнацюрморт]]ы. Таксама Іван Хруцкі пісаў вельмі добрыя партрэты. «''Пажылая жанчына, якая вяжа шкарпэткі''» прынесла яму Малы залаты мэдальмедаль Акадэміі. У [[1839]] годзе яму быў прысвоены тытул [[акадэмік]]а.

Пасьля сьмерцісмерці свайго бацькі ў [[1840]] годзе Хруцкі назаўсёды пакінуў Санкт-Пецярбург і пасяліўся ў сваёй вёсцы [[Захарнічы]] каля [[Полацак|Полацку]]. Гэты пэрыядперыяд адрозьніваецца пераважна рэлігійным мастацтвам, у асноўным зь [[Вялікае Княства Літоўскае|Літвы]]. Акрамя рэлігійных карцінаўкарцін ён таксама піша і партрэты, напрыклад [[Іван Глазуноў|І. І. Глазунова]], Іосіфа Семавока, Мікалая Малігоўскага і іншых.