Лінава: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне
дапаўненьне
Радок 8:
| Гімн =
| Дата заснаваньня =
| Першыя згадкі = 1563
| Статус з =
| Магдэбурскае права =
Радок 58:
 
== Мінуўшчына ==
ЗаПершыя часамізгадкі пра вёску Лінова адносяцца да часоў [[ВКЛ]], калі уяна з [[Ліноўскае войтаўства|аднайменным войтаўствевойтаўствам]] уваходзіла ў склад [[Кобрынская эканомія|Кобрынскай эканоміі]] [[Падляскае ваяводзтва (1513—1795)|Падляскага ваяводзтва]]. Паводле рэвізіі [[Дзьмітры Сапега|Дзьмітрыя Сапегі]] [[1563]] року вёска мела 49 [[валока]]ў. [[Войтаўства]] складалася зь вёсак Лінова, [[Сланімцы]], [[Гарадняны]], [[Альшаны (Пружанскі раён)|Альшаніца]], Машчоны і Абшар<ref name="gskp">{{Літаратура/Геаграфічны слоўнік Каралеўства Польскага|XV-II|230}}</ref>. У 1567 уладальнікамі Лінова называюцца Ізьбіцкія, аднак неўзабаве яны былі пазбаўленыя правоў на маёнтак, які стаў каралеўскім уладаньнем у складзе [[Ключ (маёнтак)|Пружанскага ключу]].
 
Пасьля [[Трэці падзел Рэчы Паспалітай|трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай]] маёнтак Лінова, які меў 4 тыс. дзесяцінаў зямлі, увайшоў у склад [[Пружанскі павет (Расейская імпэрыя)|Пружанскага павету]] [[Гарадзенская губэрня|Гарадзенскай губэрні]], цэнтар [[Ліноўская воласьць|воласьці]]. Расейская імпэратарка [[Кацярына II]] падарыла гэтыя землі генэралу [[Пётар Румянцаў-Задунайскі|Пятру Румянцаву]], нашчадкі якога неўзабаве па ягонай сьмерці распрадалі маёнткі розным уласьнікам.
За [[Расейская імпэрыя|расейскім]] часам — цэнтар [[Ліноўская воласьць|воласьці]] [[Пружанскі павет (Расейская імпэрыя)|Пружанскага павету]] [[Гарадзенская губэрня|Гарадзенскай губэрні]]. 52 дымы, 751 мяшканец, 898 дзесяцін. Маёнтак [[Трэнбіцкія|Трэнбіцкіх]] (з хутарам Ізабелін і ўрочышчам Ператэсы)<ref name="gskp" />. У 1903 тут атрымалі магчымасьць сяліцца [[жыд]]ы, у 1913 ім належалі ўсе 8 бакалейных шапікаў і шынок<ref>{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 9 ліпеня 2009|url = http://rujen.ru/index.php/%D0%9B%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BE|загаловак = Линова|фармат = |назва праекту = Российская еврейская энциклопедия|выдавец = |дата = 15 лютага 2012|мова = ru|камэнтар = }}</ref>.
 
Лінова з хутарам Ізабелін і ўрочышчам Ператэсы набыў Вінцэнт Трэмбіцкі (1762—1842) гербу «[[Сьлепаўрон]]», былы прэзыдэнт судоў [[Пружанскі павет (Расейская імпэрыя)|Пружанскага павету]], галоўны кобрынскі [[лоўчы]] і [[камэргер|шамбелян]] апошняга караля Рэчы Паспалітай [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста]]<ref name="aftanazy64">{{Кніга|аўтар = [[Раман Афтаназы|Roman Aftanazy]].|частка = [http://orda.of.by/.lib/aftanazy/rezyd/t2/65 Linowa]|загаловак = [[Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej]]|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = |месца = [[Уроцлаў|Wrocław]]|выдавецтва = [[Асалінэюм|Zakład Narodowy imienia Ossolińskich]]|год = 1992|том = 2. Województwa Brzesko-Litewskie, Nowogródzkie|старонкі = 64|старонак = |сэрыя = |isbn = 9788304037014|наклад = }}</ref>. Тут было 52 двары, 751 мяшканец, 898 дзесяцін зямлі<ref name="gskp" />. Вінцэнт з жонкай Ізабэлай з Пашкоўскіх заснавалі каля вёскі [[Палацава-паркавы комплекс Трэмбіцкіх|сядзібу]]. Пасьля іх маёнтак перайшоў да сына Багуслава (1804—1896), пасьля да ягонага сына Ўладыслава (1845—1907). У 1890 року зямельныя ўладаньні маёнтку складалі 1970 дзесяцінаў<ref>{{Кніга|аўтар = Федорук А.Т.|частка = [http://orda.of.by/.add/gallery.php?internacio/manor_main/art/sub Линово]|загаловак = Старинные усадьбы Берестейщины|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = |месца = {{Мн.}}|выдавецтва = [[Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі|Беларуская энцыклапедыя]]|год = 2004|том = |старонкі = 285|старонак = |сэрыя = |isbn = 985-11-0305-5|наклад = }}</ref>.
 
Апошнім уладальнікам Лінова быў Казімер Трэмбіцкі, які перабудаваў родавую сядзібу.
 
За [[Расейская імпэрыя|расейскім]] часам — цэнтар [[Ліноўская воласьць|воласьці]] [[Пружанскі павет (Расейская імпэрыя)|Пружанскага павету]] [[Гарадзенская губэрня|Гарадзенскай губэрні]]. 52 дымы, 751 мяшканец, 898 дзесяцін. Маёнтак [[Трэнбіцкія|Трэнбіцкіх]] (з хутарам Ізабелін і ўрочышчам Ператэсы)<ref name="gskp" />. У 1903 туту вёсцы атрымалі магчымасьць сяліцца [[жыд]]ы, у 1913 ім належалі ўсе 8 бакалейных шапікаў і шынок<ref>{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 9 ліпеня 2009|url = http://rujen.ru/index.php/%D0%9B%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BE|загаловак = Линова|фармат = |назва праекту = Российская еврейская энциклопедия|выдавец = |дата = 15 лютага 2012|мова = ru|камэнтар = }}</ref>.
 
За [[Другая Рэч Паспалітая|польскім]] часам — мястэчка, сядзіба [[Лінова (гміна)|гміны]] ў [[Пружанскі павет (Другая Рэч Паспалітая)|Пружанскім павеце]] [[Палескае ваяводзтва|Палескага ваяводзтва]]<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = | url = http://www.radzima.net/be/miejsce/linowo_3.html| загаловак = Linowo, вёска| фармат = | назва праекту = | выдавец = Radzima.net| дата = 15 лютага 2012| мова = | камэнтар = }}</ref>. У [[1939]] року [[Аб’яднаньне Заходняй і Ўсходняй Беларусі|ўключаныя ў склад БССР]], з 1940 — цэнтар [[Ліноўскі сельсавет|сельсавету]].
Радок 89 ⟶ 95:
== Вонкавыя спасылкі ==
* {{Радзіма майго духу|linova}}
* {{Радзіма майго духу|996|аб’ект|Палацава-паркавы комплекс Трэмбіцкіх}}
* [http://globus.tut.by/linovo/index.htm Фатаздымкі]{{ref-ru}} на «[[Глобус Беларусі|Глобусе Беларусі]]»
* [http://rujen.ru/index.php/%D0%9B%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BE Расейская жыдоўская энцыкляпэдыя]{{ref-ru}}