|
[[Файл:Erich von Falkenhayn.jpg|міні|250пкс|ФрыцЭрык фон БелоўФалькенгайн]]
'''Эрык фон ФалькенхайнФалькенгайн''' ({{мова-de|Erich von Falkenhayn}}; [[11 верасьня]] [[1861]], [[Грудзёндз]] — [[8 красавіка]] [[1922]], пад [[Патсдам]]ам) — нямецкі генэрал, ваенны міністар [[Нямеччына|Нямеччыны]] ([[1913]]—[[1914]]), начальнік генэральнага штабу Нямеччыны ([[1914]]—[[1916]]) падчас [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]]. ▼[[Файл:Bluemax4.jpg|80пкс|зьлева|Pour le Mérite]]
▲'''Эрык фон Фалькенхайн''' ({{мова-de|Erich von Falkenhayn}}; [[11 верасьня]] [[1861]], [[Грудзёндз]] — [[8 красавіка]] [[1922]], пад [[Патсдам]]ам) — нямецкі генэрал, ваенны міністар [[Нямеччына|Нямеччыны]] ([[1913]]—[[1914]]), начальнік генэральнага штабу Нямеччыны ([[1914]]—[[1916]]) падчас [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]].
== Біяграфія ==
Вайсковую службу распачаў ў [[1880]] годзе. У [[1890]] скончыў Акадэмію Генэральнага Штабу. Некалькі гадоў быў інструктарам кітайскай арміі, а пад час [[паўстаньне баксёраўбаксэраў|паўстаньня баксёраўбаксэраў]] працаваў у нямецкім штабе інтэрвэнцкіх сілаў. Пасьля вяртаньня дахаты служыў у нямецкім Генэральным Штабе. З чэрвеня [[1913]] (да студзеня [[1915]]) выконваў функцыі прускага вайсковага міністра.
Няўдачы нямецкай арміі на пачатку [[Першая Сусьветнаясусьветная вайна|Першай Сусьветнайсусьветнай вайны]] прывялі да таго, што кайзэр [[Вільгельм ІІ]] прызначыў ФалькенхайнаФалькенгайна [[14 верасьня]] [[1914]] шэфам Генэральнага штабу замест [[Гэльмут фон Мультке|Гэльмута фон Мультке]].
Напачатку ФалькенхайнФалькенгайн паспрабаваў адцяць на Заходнім фронце англічан і французаў ад мора. Гэта не атрымалася. Тады ён прыняў стратэгію пераносу актыўных дзеяньняў на іншыя франты, галоўным чынам на усходніўсходні, каб змусіць [[Расейская Імпэрыяімпэрыя|Расею]] прасіць замірэньня. У [[1915]] падрыхтаваў пераможныя апэрацыі на ўсходнім фронце, а таксама захапіў [[Сэрбія|Сэрбію]]. Аднак ён меў канфлікт з камандуючым ўсходнім фронтам -— Гіндэнбургам і Людэндорфам, таму не хацеў кідаць усе сілы на Расею. Ня верыў у магчымысьць поўнай перамогі над Расейскай Імпэрыяй і баяўся за аслабленьне заходняга фронту. Чакаючы на палітычную дамову з Расеяй, вырашыў аслабіць заходніх саюзьнікаў: праз атакі падводнымі чоўнамі ангельскіх караблёў ды "«выкрываўленьне"» французкайфранцускай арміі ([[Бітва пад Вэрдэнам]]).
Параза пляну пад [[Вэрдэн]]ам, наступ Брусылава на ўсходзе і ўваход у вайну [[Румынія|Румыніі]] сталіся вынікам адхіленьня Фалькенхайна ад камандваньня [[29 жніўня]] [[1916]]. Яго наступнікамі сталі Гіндэнбург і Людэндорф.
Сыйшоў на спачынак [[5 чэрвеня]] [[1919]]. Пасьля вайны выдаў ўспаміны «''Нямецкае камандваньне ў 1914—1916''».
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commonscat|Erich von Falkenhayn}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:ФалькенхайнФалькенгайн, Эрык фон}}
[[Катэгорыя:Асобы па альфабэце]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 11 верасьня]]
| 