Таварыства філяматаў: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →Гісторыя: прыбраў спрэчную фармулёўку |
→Крыніцы: дапаўненьне |
||
Радок 26:
Суду было адданае 108 удзельнікаў студэнцкіх арганізацыяў (найбуйнейшы студэнцкі палітычны працэс у Эўропе таго часу). Дваццаць зь іх увосень [[1824]] году былі альбо прысуджаныя да турэмных тэрмінаў з наступнай высылкай (Тамаш Зан, Адам Сузін, Ян Чачот), альбо высланыя ў глыб Расеі (Адам Міцкевіч, [[Восіп Кавалеўскі]]).
== Нацыянальнасьць ==
Як адзначае [[Леў Цьвяткоў]], паводле нацыянальнасьці, філяматы — гэта [[беларусы]] з пэўным нахілам у бок [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітае]] і польскае культуры. «Белую Русь», якую таксама завуць Літвою, філяматы ўяўлялі сабе абавязкова ў фэдэрацыйнай сувязі з Польшчаю<ref>''Цьвяткоў, Л.'' Таварыства філёматаў (Некаторыя цікавыя рысы аб’яднаньня маладых пісьменьнікаў у Вільні, больш чымся за сталецьце перад нашаю эпохаю) // Маладняк. — 1927. — № 1. — С. 62</ref>.
Тое ж тычыцца і даччынага [[Таварыства філярэтаў]], якое складала моладзь 17—25 гадоў, што былі выхадцамі зь земляў колішняга [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Са 135 чалавек, дапытаных камісіяй Мікалая Навасільцава, зь [[Беларусь|Беларусі]] ([[Віленская губэрня|Віленская]], [[Гарадзенская губэрня|Гарадзенская]], [[Магілёўская губэрня|Магілёўская]], [[Менская губэрня|Менская губэрні]] і [[Беластоцкая вобласьць|Беластоцкая вобласць]]) было 113 чалавек. З [[Каралеўства Польскае|Каралеўства Польскага]] — усяго 6, з [[Украіна|Украіны]], пераважна з [[Валынь|Валыні]] — 16<ref name=knihazbor>{{Кніга|аўтар = |частка = |загаловак = Філаматы і філарэты|арыгінал = |спасылка = http://bk.knihi.com/filamaty/filamaty0.html|адказны = Укладанне, пераклад польскамоўных твораў, прадмова, біяграфічныя даведкі пра аўтараў і каментарыі [[Кастусь Цьвірка|К. Цьвіркі]],|выданьне = |месца = Мн.|выдавецтва = |год = 1998
|том = |старонкі = |старонак = 400|сэрыя = Беларускі кнігазбор|isbn = |наклад = }}</ref>.
== Крыніцы ==
| |||