Максім Багдановіч: розьніца паміж вэрсіямі

| Сайт =

}}

 

Вэрсыфікацыйная дзейнасьць Максіма Багдановіча ўзбагаціла беларускую паэзію на такія нязнаныя дагэтуль клясычныя ўзоры вершаскладаньня, як [[санэт]], [[трыялет]], танка, рубай, [[рандо]], рэндэль, тэрцына і інш<ref>[[Тамара Федарцова]]. «Так вершы ззяюць даўняю красой...»: да праблемы станаўлення класічнага верша ў творчасці М.Багдановіча // Зборнік дакладаў: Матэрыялы дакладаў і паведамленняў Міжнароднай навукова-практычнай канферэнцыі (2001 г.) «Максім Багдановіч і іншанацыянальныя літаратуры» // Літаратурны музей М.Багдановіча; Склад. І. В. Мышкавец. — Мінск, 2003. С. 174</ref>. Доктарка філялягічных навук і прафэсар МДУ Ала Шэшкен параўноўвае Максіма Багдановіча з [[Аляксандар Пушкін|Аляксандрам Пушкіным]] па месцы, якое ён займае ў беларускай літаратуры, трансфармаваўшы паэтычны досьвед эўрапейскае літаратуры на нацыянальную глебу<ref>[[Алла Шешкен]]. Эпилог к «Веронике» Максима Багдановича в контексте русской и европейской литературной традиции // Зборнік дакладаў: Матэрыялы дакладаў і паведамленняў Міжнароднай навукова-практычнай канферэнцыі (2001 г.) «Максім Багдановіч і іншанацыянальныя літаратуры» // Літаратурны музей М.Багдановіча; Склад. І. В. Мышкавец. — Мінск, 2003. С. 196 {{ref-ru}}</ref>. Выключнае пачуцьцё гармоніі і меры, у дачыненьні да паэтычнае спадчыны, уласьцівае абодвум паэтам, заўважыў паэт і дасьледчык беларускае літаратуры [[Ніл Гілевіч]]<ref>Гілевіч Н. Страцім-лебедзь беларускай паэзіі // Багдановіч М. Op. cit. С. 16</ref>.