Бабруйская езуіцкая рэзыдэнцыя: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 3:
== Гісторыя ==
 
Напачатку XVII ст. місыянэрскую дзейнасьць у прапагандзе [[каталіцтва]] ў Бабруйску распачалі манахі [[Нясьвіскі езуіцкі калегіюм|Нясьвіскага езуіцкага калегіюму]]. У [[1618]] яны замацаваліся тут, у [[1630]] узьнікла іхная рэзыдэнцыя<ref>Блiнова, Т.Б. Бабруйская езуіцкая рэзідэнцыя / Т.Б. Блінова // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: у 6 т. Том 1 - Мінск,1993. – С. 255</ref>. [[Бабруйскае староства|Гарадзкі староста]] [[Пётра Трызна]] перадаў езуітам маёнткі [[Гарбацэвічы]], [[Рыньня]], [[Устайла]], пабудаваў для іх дом у Бабруйску й перадаў 7 500 флярэнаў, атрыманых пад заклад маёнтку [[Кісялевічы]]. У [[1638]] нашчадкі [[Пётра Трызна|Пётры Трызны]] аддалі езуітам вёску [[Дваранінавічы]] з уніяцкай царквой, пабудавалі касьцёлы ў вёсках Гарбацэвічы й [[Шацілкі]], якія ў [[1643]] падараваў ордэна шляхціц П.Суляціцкі, што надало езуітам магчымасьць адкрыць тут місыянэрскія пункты. У часе вайны [[1648]]-[[1651]] рэзыдэнцыя прыйшла ў заняпад. У [[1681]] была адноўленая дзейнасьць ейных школаў. Падчас [[Паўночная вайна 1700-1733|Паўночнае вайны 1700-1733]] яна неаднаразова спыняла сваю дзейнасьць. Ад [[1720]] пры рэзыдэнцыі быў прытулак для зьбяднелае шляхты. Рэзыдэнцыя была зачыненая ў [[1773]] у сувязі з скасаваньнем ордэна езуітаў у [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]].
 
==Cпасылы==