Сяргей Заранка: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →Дзяцінства: Ксавэры |
афармленьне, выпраўленьне спасылак |
||
Радок 1:
{{Мастак
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
}}
'''Сяргей Канстантынавіч Заранка''' (24 верасьня ([[6 кастрычніка]]) [[1818]], [[Ляды (Дубровенскі раён)|Ляды]],
== Біяграфія ==
=== Дзяцінства ===
Нарадзіўся ў маёнтку князя Ксавэрыя Любамірскага [[Ляды (Дубровенскі раён)|Ляды]] Магілёўскай губэрні (цяпер [[Дубровенскі раён]] [[Віцебская вобласьць|Віцебскай вобласьці]]). У сярэдзіне 1820
З раньняга дзяцінства Заранка адчуваў матэрыяльны прыгнёт і ўжо ў пятнаццаць гадоў павінен быў зарабляць грошы, каб падтрымліваць сям’ю. Тая жа матэрыяльная незабясьпечанасьць прымушала мастака прымаць месца настаўніка маляваньня перш у Дваранскім палку, а затым у Маскоўскай вучэльні жывапісу. Малодшыя браты: Мікалай — мастак, Васіль — мастак, Юзік — архітэктар; вучыліся і скончылі Акадэмію, але заўчасна памёрлі маладымі. Заранка пакутаваў хваробай вачэй і пэўны час быў амаль сьляпы. Неўзабаве зрок вярнуўся толькі на адно вока, а ў другім зрабілася «цёмная вада», так што ён працаваў заўсёды з адным вокам, чытаў, пісаў і не ўжываў акуляраў да самой сьмерці.
Радок 29:
[[16 траўня]] [[1836]] году атрымаў срэбны медаль 3-й ступені за пэрспэктыўную карціну «Фэльдмаршалская зала ў Зімовым Палацы». У гэтым жа годзе яму была ўручаная грашовая прэмія за партрэт з натуры.
Праз два
У 1843 годзе Заранка ненадоўга
Увосені 1846 г. мастака пераводзяць у [[Санкт-Пецярбург]]. Тут ён сур’ёзна прыняўся за партрэтны жывапіс, выкладае маляваньне ў Дваранскім палку (з 1851 г. Канстантынаўскі кадэцкі корпус). На акадэмічнай выставе 1849 г. зьявіліся два стракатых партрэты яго пэндзлю: генэрала Ламноўскага і сьпявака О. Пятрова.
Радок 50:
==== Рукапісная спадчына ====
Арыгінальны мысьляр, Заранка пакінуў занатоўкі пад назовам «Кіраўніцтва да жывапісу» і шэраг артыкулаў, нататак і «меркаваньняў» па тэорыі мастацтва і мастацкай педагогіцы.
Радок 56 ⟶ 55:
==== Партрэты ====
Заранка напісаў каля 100 партрэтаў якія захоўваюцца ў музэях Расеі і Беларусі. Сіла лепкі, падабенства, дбайная распрацоўка драбнюткіх падрабязнасьцяў, цудоўная перадача асьвятленьня дзівяць у партрэтах Заранкі.
Радок 62 ⟶ 60:
==== Абразы ====
* Санкт- Пецярбургскі 2-гі кадэцкі корпус (былы Артылерыйскі і Інжынерны шляхецкі кадэцкі корпус), «Іканастас».
* Царскасельскі Сафійскі Сабор.
* Царква ў будынку вучэльні Лісінскага лясьніцтва ў Лісіна-Корпус Тосьненскага раёна, 1846 г..
|