Ёсіф Лянгбард: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Творчасьць: стыль |
д Ёсіф (БКП 23:72) |
||
Радок 1:
{{Асоба
|імя =
|арыгінал імя =
|партрэт =Architect Langbard Iosif Grigorevich.jpg
Радок 10:
|месца сьмерці = [[Ленінград]], [[РСФСР]]
}}
'''
== Біяграфія ==
=== Раньнія гады ===
Нарадзіўся ў [[1882]] годзе ў мястэчку [[Бельск-Падляскі|Бельск]] ў сям’і Гірша Лянгбарда. Бацька бачыў будучыню для сына ў камэрцыі, аднак малы
=== Адукацыя ===
Радок 23:
== 1930-я ==
У пачатку [[1930-я|1930-х]] Лянгбард атрымлівае першыя буйныя замовы на будаўніцтва ў Беларусі і Ўкраіне. Першым праектам, рэалізаваным Лянгбардам па прыездзе ў Менск, сталіцу БССР, стала будаўніцтва блізу 40 драўляных павільёнаў для Ўсебеларускай сельскагаспадарчай і прамысловай выставы. Пасьля гэтага яго запрашаюць да праектаваньня забудовы цэнтральнай часткі горада. Лянгбард прапануе макеты трох будынкаў: [[Дом ураду (Менск)|Дом ўраду]], [[Тэатар опэры і балету (Менск)|Тэатар опэры і балету]] і Дом Чырвонай Арміі (сучасны Дом афіцэраў). Праект [[Дом ураду (Менск)|Дому ўраду]] быў падрыхтаваны і зацьверджаны ў [[1929]] годзе, а з [[1930]] па [[1934]] гады ён быў рэалізаваны. Перад ім быў пастаўлены помнік У. Леніну, распрацаваны Лянгбардам разам зь Ленінградзкім скульптарам М. Манізерам. За гэты ансамбль
У [[1935]] годзе Лянгбарду было даручана распрацаваць праект [[Дом Саветаў (Магілёў)|Дому Саветаў]] ў [[Магілёў|Магілёве]], куды неўзабаве меркавалася перанесьці сталіцу БССР. Будынак узводзіцца ў [[1938]]—[[1940]] гады. Пачынаючы з 1933, рэалізоўваюцца яшчэ два праекты архітэктара: [[Тэатар опэры і балету (Менск)|Тэатар опэры і балету]] на месцы былога Траецкага кірмашу і [[Цэнтральны дом афіцэраў (Менск)|Дом Чырвонай Арміі]] на падмурках колішняга [[Архіерэйскі палац (Менск)|архіерэйскага палацу]]. У [[1935]] годзе Лянгбард бярэцца за перапрацоўку праекту [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі (Менск)|Акадэміі навук БССР]], распрацаваны [[Георгі Лаўроў|Г. Лаўровым]].
Радок 30:
Пад час вайны працаваў над маскіроўкай будынкаў у [[Ленінград]]зе, жыў у Яраслаўскай вобласьці. У [[1944]] годзе вяртаецца ў разбураны [[Менск]]. Працаваў над плянамі рэканструкцыі [[Менск]]у і [[Гомель|Гомелю]]. У [[1949]] годзе за гэтую працу атрымаў «Ордэн Гонару». Разам з [[Міхаіл Бакланаў|М. Бакланавым]] распрацоўваў праект [[Кінатэатар Перамога (Менск)|кінатэатру «Перамога»]], скончанага ў [[1950]] годзе.
З [[1935]] па [[1950]]
Памёр [[3 студзеня]] [[1951]] году ў [[Ленінград]]зе.
== Творчасьць ==
Па прафэсійных поглядах быў прыхільнікам крытычнага засваеньня і выкарыстаньня традыцыяў мінулага. У клясыцы лічыў вартым архітэктурную дысцыпліну, парадак, сувымернасьць асноўных формаў, імкнуўся разьвіваць простасьць і яснасьць кампазыцыйнага вырашэньня характэрныя для беларускай нацыянальнай архітэктуры. Наконт дэкарацыі фасаду меў наступнае меркаваньне: «Лепей ня ведаць, як упрыгожыць будынак, чым зрабіць у гэтым лішняе».
Радок 63:
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Iosif Lanhbard}}
* [http://bse.sci-lib.com/article068557.html
* [http://www.mishpoha.org/n17/17a21.html Артыкул у «Мишпоха»]
* [http://nn.by/1998/04/13.htm Iосiф Лянгбард. Менская Опэра ў «НН»]
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Лянгбард,
[[Катэгорыя:Беларускія архітэктары]]
[[Катэгорыя:Беларускія жыды]]
[[be:
[[pl:Josif Łangbard]]
[[ru:Лангбард, Иосиф Григорьевич]]
|