Аляксандар Ходзька: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
стыль |
|||
Радок 21:
|Подпіс =
|Апісаньне подпісу =
|ВікіКрыніца = :pl:s:Aleksander Chodźko
|ВікіКрыніца пераклады на беларускую =
|Палічка =
Радок 33:
Прадоўжыў вучобу ў [[Санкт-Пецярбург]]у ў Вучэбным аддзяленьні жывых моваў пры Азіяцкім дэпартамэнце Міністэрства замежных спраў. У часе вучобы зьблізіўся з [[Адам Міцкевіч|Адамам Міцкевічам]], [[Аляксандар Пушкін|Аляксандрам Пушкіным]], [[Васіль Жукоўскі|Васілём Жукоўскім]]. Адзінаццаць гадоў працаваў перакладчыкам, а затым сакратаром расейскага консульства ў [[Пэрсія|Пэрсіі]]. У [[1841]] выехаў на адпачынак у [[італія|Італію]] і [[Францыя|Францыю]]. З [[1842]] году жыў у [[Парыж]]ы, дзе сустрэўся з калегамі па вучобе і родных братоў Станіслава і Міхала. Выехаў у [[Лёндан]], дзе сёлета выдаў свой збор паданьняў і песень народаў Пэрсіі. Адзін з гэтых твораў — «Прыгоды і імправізацыі Кёр-Аглы» на францускую мову пераклала [[Жорж Санд]]<ref name=hodz1/>.
Вярнуўшыся ў Парыж, працаваў на ніве [[усходазнаўства|ўсходазнаўства]]. Выдаў «Пэрсыдзкую граматыку» ([[1852]]), за якую атрымаў ад [[Напалеон III Банапарт|Напалеона III]] крыж ганаровай лігі, напісаў дасьледваньне па курдзкай мове, падрыхтаваў размоўнік па [[турэцкая мова|турэцкай мове]], а таксама працу пра помнікі стараславянскага пісьменства і інш<ref name=hodz1/>. У [[1857]]—[[1883]] прафэсар катэдры славянскіх моваў і літаратур у [[Калеж дэ Франс]].
Памёр {{Памёр|27|12|1891}} году ў Нуазі-ле-Сэк пад Парыжам іі пахаваны на могілках Манмарансі.
| |||