Ператуць: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
верхні прыток Нёмана |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 18:
| катэгорыя_вікісховішча =
}}
'''Ператуць''' (Рудзіца) — рака ў [[Койданаўскі раён|Койданаўскім (Дзяржынскім)]] і [[Узьдзенскі раён|Ўзьдзенскім]] раёнах [[Менская вобласьць|Менскай вобласьці]], правы прыток ракі [[Вуса (прыток Нёмана)|Вуса]] (верхні прыток [[Нёман]]а). Даўжыня 44 км. Плошча вадазбору 344 км². [[рок (год)|Сярэднярочны]] расход вады ў вусьці 2,2 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,8 ‰.
Пачынаецца за 1,4 км на паўночны захад ад вёскі [[Лучыцы]] Койданаўскага раёну, цячэ празь невялікія лясныя масівы па паўднёвых схілах [[Менскае ўзвышша|Менскага ўзвышша]], [[гарадзкі пасёлак|мястэчка]] [[Негарэлае]], упадае ў Вусу на 3 ад вёскі [[Кухтычы]] Узьдзенскага раёну.
Радок 25:
Даліна на вялікім працягу невыразная, месцамі трапэцападобная. Абалона пераважна роўная, месцамі пад хмызьняком. Рэчышча ў высокай плыні і на асобных дзялянках сярэдняй плыні каналізаванае, яго шырыня 8 — 10 м, зрэдку да 15 м.
Рэжым Ператуці вывучаўся ў 1945-1948 гг. З 1967 г. назіраньні вядуцца на гідралягічным пасту Гарадзішчанскай мэтэаралягічнай станцыі (Негарэльскі сельсавет).
== Літаратура ==
* Ператуць. // Блакітная кніга Беларусі (водныя аб’екты Беларусі). Энцыклапедыя. Мінск. 1994. С. 287.
* Ашэраў Ф. М. Ператуць. // Энцыклапедыя прыроды Беларусі ў пяці тамах Т. 4. Мінск. 1985. С. 172.
* Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1–2. — Л., 1971.
* Природа Белоруссии: Попул. энцикл./ БелСЭ; Редкол.: И.П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
| |||