Лязо Окама

«Лязо О́кгама» — мэцодолёгічны принціп, атрымаўшы назву ад імя ангельскага манаха-францісканца, філёзофа-номіналіста Ўіл'яма Окгама (Ockham, Ockam, Occam; каля 1285—1349). У спрошчаным выглядзе ён сьцьвярджае: «Ня можна павялічваць існае без необходнасьці» (або «Не можна вытвараць новыя існасьці без вялікае на тое неабходнасьці»). Гэты принціп форміруе базіс мэцодологічнага рэдукціонізма, також называемы принціпом ашчаднасьці, або законам экономіи.