Антанас Жмуйдзінавічус: розьніца паміж вэрсіямі

Навучаўся ў настаўніцкай сэмінарыі ([[1890]]—[[1894]]), скончыўшы якую працаваў настаўнікам у школах [[Польшча|Польшчы]]. Жывапісу навучаўся ў камэрцыйных школах у [[Варшава|Варшаве]] ([[1898]]—[[1901]]) і ў [[Парыж]]ы ([[1905]]—[[1906]]). СЗ [[1902]] году ўдзельнічаў у выставах. З [[1906]] году жыў у [[Вільня|Вільні]], у 1907 годзе стаўся, разам з [[Мікалоюс Чурлёніс|Мікалоюсам Чурлёнісам]], [[Пятрас Калпокас|Пятрасам Калпокасам]], [[Пятрас Рымша|Пятрасам РымшайРымшам]] і [[Каетонасам Склерусам]], адным з арганізатараў першай выставы летувіскага мастацтва і адным з заснавальнікаў Летувіскай мастацкай суполкі. БылБыў яе старшынёйстаршынём.

У [[1919]] абжыўся ў [[Коўна|Коўне]]. Выкладаў у Мастацкай школе ([[1926]]—[[1940]]), пасьля вайны — у Інстытуце прыкладнога і дэкаратыўнага мастацтва ([[1944]]—[[1951]]; прафэсар ад [[1947]]), Палітэхнічным інстытуце ([[1953]]—[[1957]]). Адначасова ў [[1951]]—[[1953]] гадох выкладаў у Мастацкім інстытуце Летувіскай ССР (цяпер [[Віленская мастацкая акадэмііакадэмія]]) у [[Вільня|ВільнеВільні]]. Узнагароджаны [[Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга СССР|ордэнам Працоўнага Чырвонага Сьцяга]] і мэдалямі. Напісаў кнігу ўспамінаў «Палітра і жыцьцё» („Paletė ir gyvenimas“, [[1961]]).