Уладзіслаў Ардзінба: розьніца паміж вэрсіямі

| узнагароды = [[ГерайГерой Абхазіі]], ордэн «[[Ахьдз-Апша]]»

У [[1966]] годзе скончыў гістарычны факультэт Сухумскага дзяржаўнага пэдагагічнага ўнівэрсытэту, затым асьпірантуру пры Інстытуце Ўсходазнаўства АН [[СССР]]. У гэтым інстытуце Ардзінба працаваў да [[1988]] году, займаўся вывучэньнем гісторыі, культуры і рэлігіі старажытных народаў [[Малая Азія|Малай Азіі]], у першую чаргу хатаў і хетаў. У [[1985]] годзе абараніў доктарскую дысэртацыю. Зьяўляецца аўтарам больш за 40 навуковых прац. У [[1988]] годзе выбіраецца дырэктарам Абхаскага навукова-дасьледчага інстытуту мовы, літаратуры і гісторыі імя Д. Гулія.

У [[1989]] годзе выбіраецца дэпутатам Вярхоўнага Савету [[СССР]] і становіцца сябрам прэзыдыюму. У [[1990]] годзе выбіраецца дэпутатам Вярхоўнага Савету Абхазіі і яго старшынемстаршынём.

Узначаліўшы рэспубліку, Ардзінба стаў праводзіць курс, накіраваны на рэалізацыю права Абхазіі на самавызначэньне. З пачаткам у жніўні [[1992]] году вайсковай апэрацыі [[Грузія|Грузіі]] супраць [[Абхазія|Абхазіі]] ([[Абхаскі канфлікт]]) становіцца старшынемстаршынём Дзяржаўнага камітэту абароны і ўзначальвае абхаскі супраціў, які скончыўся [[30 верасьня]] [[1993]] году поўнай перамогай Абхазіі{{Няма крыніцы}}.