Страўнікава-кішачны тракт: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне крыніца — http://en.wikipedia.org/wiki/Human_gastrointestinal_tract?oldid=437571496 |
д выпраўленьне спасылак |
||
Радок 2:
'''Страўнікава-кішачны тракт''' — [[сыстэма органаў]] сапраўдных шматвузавых жывёлаў, прызначаная для перапрацоўкі і здабываньня зь ежы пажыўных рэчываў, усмоктваньня іх у кроў і вывядзеньня з арганізму неперавараных рэшткаў. Страўнікава-кішачны тракт чалавека ставіцца да [[страўнік]]у й [[кішэчнік]]у<ref>[http://www.mercksource.com/pp/us/cns/cns_hl_dorlands_split.jsp?pg=/ppdocs/us/common/dorlands/dorland/eight/000109945.htm Gastrointestinal tract]. Dorland's Medical Dictionary</ref>, але часам тэрмін ахоплівае ўсе структуры, ад [[рот]]а да [[анус]]у<ref>[http://www.nlm.nih.gov/cgi/mesh/2011/MB_cgi?mode=&term=Gastrointestinal+tract Gastrointestinal+tract]. MeSH</ref>. "[[Стрававальная сыстэма]]" зьяўляецца больш шырокім тэрмінам, які ўключае ў сябе ўсе структуры, у тым ліку дапаможныя органы страваваньня<ref>[http://www.mercksource.com/pp/us/cns/cns_hl_dorlands_split.jsp?pg=/ppdocs/us/common/dorlands/dorland/nine/000952042.htm Digestive system]. Dorland's Medical Dictionary</ref>.
У дарослага самца [[чалавек]]а, страўнікава-кішачнаы тракт складае 5 мэтраў у даўжыню, альбо да 9 мэтраў без эфэкту [[цягліцавы тонус|цягліцавага тонусу]], і складаецца зь верхняга й ніжняй тракту. Страўнікава-кішачнага тракт таксама можа быць падзелены на [[пярэдняя кішка|пярэднюю кішку]], [[сярэдняя кішка|сярэднюю]] й [[задняя кішка|заднюю]], адлюстроўваючы эмбрыянальнае паходжаньня кожнага сэгмента тракта.
Страўнікава-кішачны тракт вызваляе [[гармон]]ы, якія дапамагаюць рэгуляваць працэс страваваньня. Гэтыя гармоны ўключаюць [[гастрын]], [[сэкрэтын]], [[халецыстакінін]] й [[грэлін]], якія прамежкава зьяўляюцца інтракрыннымі й аўтакрыннымі мэханізмамі, паказваючы, што [[вуза|вузы]] вырабляюць гэтыя гармоны, захоўваючы структуру ўсёй [[эвалюцыя|эвалюцыі]]<ref>Nelson RJ. 2005. Introduction to Behavioral Endocrinology. Sinauer Associates: Massachusetts. p 57.</ref>.
| |||