Франклін Дэлана Рузвэлт: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
дапаўненьне крыніца — http://en.wikipedia.org/wiki/Franklin_D._Roosevelt?oldid=436736517
Dymitr (гутаркі | унёсак)
дапаўненьне крыніца — http://en.wikipedia.org/wiki/Franklin_D._Roosevelt?oldid=436914647
Радок 102:
 
Калі ў [[1939]] годзе ўспыхнула [[Другая сусьветная вайна]] Рузвэлт адкінуў пазыцыю Ўілсана па нэўтралітэце й шукаў шляхі, каб дапамагчы Ангельшчыне й Францыі ў ваенным дачыненьні<ref>Black, Franklin Delano Roosevelt, pp 503-506</ref>. Спачатку прэзыдэнт даў толькі ўтоеную падтрымку адмены [[эмбарга]] зброі, якое дзейнічала паводле палажэньняў «закону аб нэўтралітэце»<ref>Burns, James MacGregor (1956). 'Roosevelt' (vol. 1). Easton Press. p.396 ISBN 9780156788700</ref>. Ён пачаў рэгулярную перапіску з Першым лордам Адміралцейства [[Ўінстан Чэрчыль|Ўінстанам Чэрчылем]] у верасьні [[1939]] году, абмяркоўваючы шляхі аказаньня падтрымкі Вялікабрытаніі. У траўні [[1940]] году Чэрчыль стаў прэм'ер-міністрам Вялікабрытаніі.
 
== Трэці прэзыдэнскі тэрмін (1941—1945) ==
Два прэзыдэнскія тэрміны былі традыцыяй у няпісаных правілах, да 22-й папраўкі, якая была зроблена пасьля ягонага прэзыдэнцтва, бо яшчэ [[Джордж Вашынгтон]] адмовіўся балятавацца на трэці тэрмін у [[1796]] годзе. Да таго два амэрыканскія прэзыдэнты [[Уліс Сымсан Грант|Ўліс Грант]] і [[Тэадор Рузвэлт]] былі атакованы нават за тое, што жадалі атрымаць пасаду прэзыдэнта на трэці тэрмін, нават не запар. Рузвэлт сыстэматычна падрываў рэпутацыю бачных дэмакратаў, якія маглі бы балятавацца ад [[Дэмакратычная партыя ЗША|Дэмакратычнай партыі]], у тым ліку двух чальцоў ураду, дзяржаўнага сакратара [[Кордэл Гал|Кордэла Гала]] й [[Джэймз Фарлі|Джэймза Фарлі]], кіраўніка выбарчай кампаніі Рузвэлта ў [[1932]] і [[1936]] гадох, генэральнага паштмайстара і старшыню дэмпартыі. На ўнутрыпартыйнай канфэрэнцыі ў [[Чыкага]] Рузвэлт меў доступ да сыстэмы рэгуляваньня [[гук]]ам у залі. На зьездзе апазыцыя была дрэнна арганізавана, але Фарлі меў нейкую падтрымку. Рузвэлт заявіў, што ён ня быць балятавацца, калі не падрыхтуецца, і паведаміў, што дэлегаты вольныя галасаваць за каго-небудзь іншага. Дэлегаты ўзрушыліся, а затым гучнагаварыцель пракрычаў: «Мы хочам Рузвэлта... Сьвет хоча Рузвэлта!" Дэлегаты адзічэлі й ён быў вылучаны 946 голасам супраць 147 у першым туры. Тактыка, якую выкарысаў Рузвэлт была не зусім удалай, бо ягоная мэта складалася ў тым, каб быць вылучаным на падставе аднадушнай ухвалы<ref>Burns, James MacGregor (1956). 'Roosevelt' (vol. 1). Easton Press. p.428 ISBN 9780156788700</ref>. Новым намінантам на пасаду віцэ-кандыдата ў прэзідэнты быў вылучаны [[Генры Эгард Ўолес]], лібэральны інтэлігент, які да гэтага працаваў міністрам сельскай гаспадаркі<ref>Burns, James MacGregor (1956). 'Roosevelt' (vol. 1). Easton Press. p.408–415 ISBN 9780156788700</ref>.
 
У сваёй кампаніі супраць рэспубліканцы [[Ўэндэл Ўілкі|Ўэндэла Ўілкі]], Рузвэлт падкрэсьліў, што ягоны пасьпяховы вопыт кіраўніцтва будзе вельмі карысным, а таксама тое, што ён зробіць усё магчымае, каб Злучаныя Штаты ня ўвязаліся ў вайну. У адным са сваіх выступаў ён заявіў, зьвяртаючыся да патэнцыйных навабранцаў, што «вы, хлопцы, не будзе адпраўлены на любую чужую вайну». Ён выйграў выбары [[1940]] году з 55% галасоў выбаршчыкаў, атрымаўшы перамогу ў 38 штатах з 48<ref>Burns, James MacGregor (1956). 'Roosevelt' (vol. 1). Easton Press. p.454 ISBN 9780156788700</ref>. Зрух налева ў адміністрацыі быў паказаны ў назначэньні Генры Эгарда Ўолеса ў якасьці віцэ-прэзідэнта замест кансэрватыўнага [[тэхас]]ца [[Джон Нэнсі Гарнэр|Джона Нэнсі Гарнэра]], які стаў лютым ворагам Рузвэлта пасьля [[1937]] году.
 
== Крыніцы ==
{{Зноскі}}
 
 
{{Прэзыдэнты ЗША}}