Нацыянальны мастацкі музэй Рэспублікі Беларусь: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →Пасьляваенны перыяд: артаграфія |
д →Пасьляваенны перыяд: артаграфія |
||
Радок 35:
Другі этап гісторыі музэю зьвязаны з самаахвярнай дзейнасьцю [[Заслужаны дзяяч мастацтваў БССР|заслужанай дзяячкі мастацтваў БССР]], дырэктара Галерэі з [[1944]] [[Алена Аладава|Алены Аладавай]].
Пасьля вызваленьня Менску Галерэя атрымала чатыры пакоі Дома прафсаюзаў на [[Плошча Свабоды (Менск)|плошчы Свабоды]]. У жніўні [[1945]] галерэя набыла палотны Б. Кустодзіева, В. Паленава, К. Брулова і І. Левітана. Дзяржаўны музэй ім. А.С. Пушкіна перадаў некалькі карцін заходнеэўрапейскіх майстроў, Дзяржаўны Расейскі музэй — тры пэйзажы А. Куінджы, пейзаж А. Багалюбава і парадны партрэт імператрыцы [[Кацярына II|Кацярыны II]]. На былым [[Архірэйскі падворак (Менск)|Архірэйскім падворку]] ў Менску былі знойдзеныя цудам ацалелыя абразы — у тым ліку і шэдэўры
У [[1946]] годзе ў фондах было ўжо '''317''' твораў. Месца для экспазыцый не хапала. Аладава атрымала дазвол на будаўніцтва будынка для Галерэі. Праектаваньне было даручана [[Міхаіл Бакланаў|Міхаілу Бакланаву]].
|