Ян Сабескі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
артаграфія, выява
Радок 27:
| Дата сьмерці = {{Памёр|17|6|1696}}
| Месца сьмерці = [[Вілянаў]] пад [[Варшава]]й
| Дынастыя = [[HerbФайл:POL COA Janina.jpgsvg|20пкс|герб «Яніна»]] [[Сабескія]]
| Бацька = [[Якуб Сабескі]]
| Маці = Соф’я Тэафілія з [[Даніловічы|Даніловічаў]]
Радок 61:
У [[1674]] і [[1675]] нанёс паразы турэцкім і татарскім войскам на Ўкраіне. Намагаўся скласьці трывалы мір з [[Турэччына]]й і палепшыць адносіны з [[Расея]]й, скласьці хаўрус з [[Францыя]]й і [[Швэцыя]]й супраць Брандэнбурска-Прускай дзяржавы і Аўстрыі, далучыць да Польшчы Прускае герцагства з Караляўцом.
 
У [[1683]] падпісаў трактат пра сяброўства з [[Аўстрыя]]й, і калі ў [[1683]] турэцкая армія ўзяла ў аблогу [[Вена|Вену]], з 27-тысячным войскам Рэчы Паспалітай падыйшоў да места і ўзначаліў агульнае войска імпэратара і нямецкіх князёў {раэам 70 тыс. чал.). Генэральная [[ВенснаяВенская бітва]] ([[12 верасьня]] [[1683]]) скончылася разгромам турэцкага войска. Хоць вайна працягвалася да [[1699]], для Рэчы Паспалітай турэцкая пагроза перастала існаваць. Каралеўства Польскае вярнула сабе [[Падольле]] і фартэцыю [[Камянец-Падольскі|Камянец]].
 
У [[1684]] утварыўся антытурэцкі зьвяз, у які ўвайшлі Рэч Паспалітая, Аўстрыя, Рымскі папа і [[Вэнэцыя]]. Каб далучыць да яго Расею, у [[Масква|Маскву]] накіравалася дыпляматычная місія на чале з ваяводам пазнанскім К. Гжымултоўскім, якое склала «Вечны мір» ([[1686]]).