Ёган Кеплер: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
erroneously added first name, see de:Diskussion:Johannes Kepler#Friedrich? and http://books.google.com/books?id=0r68pggBSbgC&q=Friedrich#v=snippet&q=Friedrich
Dymitr (гутаркі | унёсак)
крыніца — http://ru.wikipedia.org/wiki/Кеплер,_Иоганн?oldid=34977858
Радок 90:
Ёган Кеплер нямала зрабіў для прыняцьця пратэстантамі [[Грыгарыянскі каляндар|грыгарыянскага календара]] (на сойме ў [[Рэгенсбург]]е, [[1613]], і ў [[Аахэн]]е, [[1615]]). Кеплер стаў аўтарам першага шырокага (у трох тамах) выкладу капэрнікавай астраноміі (''Epitome astronomia Copernicanae'', [[1617]]—[[1622]]), які неадкладна патрапіў у «[[Індэкс забароненых кнігаў]]» . У гэтую кнігу, сваю галоўную працу, Кеплер уключыў апісаньне ўсіх сваіх адкрыцьцяў у астраноміі.
 
Улетку [[1627]] году Кеплер пасьля 22 гадоў працы апублікаваў (за свой кошт <ref>''Caspar, Max Caspar''. «Kepler». New York: Dover, 1993. ISBN 0-486-67605-6, pp 308-328.</ref>) астранамічныя табліцы, якія ў гонар былога імпэратара назваў «[[Рудольфавы табліцы|Рудольфавымі]]». Попыт на іх быў вялікі, бо ўсе ранейшыя табліцы даўно разышліся з назіраньнямі. Немалаважна, што праца ўпершыню уключала зручныя для разьліку табліцы [[лягарытм]]аў. Кеплеравы табліцы служылі астраномам і маракам аж да пачатку XIX стагодзьдзя. Праз год пасьля сьмерці Кеплера [[П’ер Гасэндзі]] назіраў прадказанае ім [[праходжаньне Мэркурыя па дыску Сонца]]<ref>[http://adsabs.harvard.edu/abs/1976JHA.....7....1V «The Importance of the Transit of Mercury of 1631»] ''Journal for the History of Astronomy,'' 7 (1976): 1-10.</ref>. У [[1665]] годзе італьянскі фізык і астраном [[Джавані Альфонса Барэльлі]] апублікаваў кнігу, дзе законы Кеплера прымяняюцца да адкрытых [[Галілео Галілей|Галілеем]] [[галілеевыя спадарожнікі|спадарожнікаў Юпітэра]].
 
=== Матэматыка ===
Кеплер знайшоў спосаб вызначэньня аб'ёмаў разнастайных [[целы кручэньня|целаў кручэньня]], які апісаў у кнізе «Новая стэрыамэтрыя вінных бочак» ([[1615]]). Прапанаваны ім мэтад утрымліваў першыя элемэнты [[інтэграл|інтэгральнага вылічэньня]]<ref>[http://ilib.mccme.ru/djvu/istoria/istmat2.htm «История математики».] Под редакцией А. П. Юшкевича, в трёх томах. — М.: Наука, 1970. — Т. II. — c. 166-171.</ref>. Пазьней [[Банавэнтура Кавальеры|Кавальеры]] выкарыстаў той жа падыход дзеля распрацоўкі выключна плённага «мэтаду непадзельных». Завяршэньнем гэтага працэсу стала адкрыцьцё [[матэматычны аналіз|матэматычнага аналізу]].
 
Акрамя таго, Кеплер вельмі падрабязна прааналізаваў [[сымэтрыя|сымэтрыю]] сьняжынак. Дасьледаваньні па сымэтрыі прывялі яго да здагадак аб шчыльнай ўпакоўцы шароў, паводле якіх найбольшая шчыльнасьць пакаваньня дасягаецца пры [[піраміда]]льным парадкаваньні шароў адно над адным<ref>Schneer, Cecil. Kepler’s New Year’s Gift of a Snowflake. Isis, Volume 51, No. 4. University of Chicago Press, 1960, pp 531—545.</ref>. Матэматычна даказаць гэты факт не атрымоўвалася на працягу 400 гадоў — першае паведамленьне аб доказе "задачы Кеплера» зьявілася толькі ў [[1998]] годзе ў працы матэматыка [[Томас Гэйлз|Томаса Гэйлза]]. Піянэрскія працы Кеплера ў галіне сымэтрыі знайшлі пазьней прымяненьне ў [[крышталаграфія|крышталаграфіі]] й тэорыі кадаваньня.
 
У ходзе астранамічных дасьледаваньняў Кеплер зрабіў унёсак у тэорыю [[канічныя сечывы|канічных сечываў]]. Ён склаў адну зь першых табліц [[лягарытм]]аў<ref>[http://ilib.mccme.ru/djvu/istoria/istmat2.htm «История математики».] Под редакцией А. П. Юшкевича, в трёх томах. — М.: Наука, 1970. — Т. II. — c. 63.</ref>. У Кеплера ўпершыню сустракаецца тэрмін «[[сярэдняе арытмэтычнае]]».
 
Кеплер увайшоў і ў гісторыю праектавай [[геамэтрыя|геамэтрыі]]: ён упершыню ўвёў найважнейшы панятак бясконца выдаленай кропкі<ref>[http://ilib.mccme.ru/djvu/istoria/istmat2.htm «История математики».] Под редакцией А. П. Юшкевича, в трёх томах. — М.: Наука, 1970. — Т. II. — c. 117-121.</ref>. Ён жа ўвёў панятак фокусу канічнага сечыва й разгледзеў праектавыя пераўтварэньні канічных перасекаў, у тым ліку якія зьмяняюць іхны тып — напрыклад, якое пераўтварае [[эліпс]] у [[гіпэрбала (геамэтрыя)|гіпэрбалу]].
 
== Крыніцы ==
{{Зноскі|1=2}}
 
== Вонкавыя спасылкі ==