Машэ Даян

ізраільскі вайсковец, палітык

Машэ́ Дая́н (па-габрэйску: משה דיין; 20 траўня 1915 — 16 кастрычніка 1981) — ізраільскі вайсковы і палітычны дзяяч. Камандэр Ерусалімскага фронту ў першай араба-ізраільскай вайне (1948), чалец Генэральнага штаба Арміі абароны Ізраілю (1953—1958) у часе Сынайскай вайны (1956), міністар абароны ў часе Шасьцідзённай вайны (1967), дзякуючы чаму стаў сусьветным сымбалем барацьбы Дзяржавы Ізраілю.

Машэ Даян
па-габрэйску: משה דיין
6 сьнежня 1953 — 29 студзеня 1958
Папярэднік Мардэхай Маклеф[d]
Наступнік Хаім Ласкоў[d]
17 сьнежня 1959 — 4 лістапада 1964
Папярэднік Kadish Luz[d]
Наступнік Chaim Gvati[d]
5 чэрвеня 1967 — 3 чэрвеня 1974
Папярэднік Levi Eshkol[d]
Наступнік Шымон Пэрэс
30 лістапада 1959 — 16 кастрычніка 1981
20 чэрвеня 1977 — 23 кастрычніка 1979
Папярэднік Yigal Allon[d]
Наступнік Іцхак Шамір
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 20 траўня 1915(1915-05-20)[1][2][3][…]
Памёр: 16 кастрычніка 1981(1981-10-16)[2][3][4][…] (66 гадоў)
Партыя:
Сужэнец: Ruth Dayan[d]
Дзеці: Assi Dayan[d], Yael Dayan[d] і Ehud Dayan[d]
Бацька: Samuel Dayan[d]
Маці: Dvora Dayan[d]
Адукацыя:
Узнагароды:
Выява аўтографу

Сябра жыдоўскай ваенізаванай арганізацыі Хагана з 1930-х рокаў. У часе арабскага паўстаньня ў Палестыне служыў у Спэцыяльных начных аддзелах. У часе нападу вішысцкіх войскаў на Лібан страціў вока. У 1965 року разам з Давыдам Бэн-Гурыёнам і Шыманам Пэрэсам партыі стварыў партыю Рафі. Перад пачаткам Шасьцідзённай вайны заняў пасаду міністра абароны. Пасьля вайны Суднага дня (1973) сышоў з пасады праз крытыку. У 1977 выключаны з Ізраільскай працоўнай партыі, бо ў сфармаваным Лікудам урадзе атрымаў пасаду міністра замежных справаў і адыграў істотную ролю ў падпісаньні мірнай угоды з Эгіптам.

  1. ^ а б חה"כ משה דייןКнэсэт.
  2. ^ а б в г Moshe Dayan // filmportal.de — 2005.
  3. ^ а б в г Moshe Dayan // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  4. ^ а б Moshé Dayan // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.)Grup Enciclopèdia, 1968.