Гарадзілавічы (Менская вобласьць)
вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Гарадзі́лавічы[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Гарадзілавічы ўваходзяць у склад Крывасельскага сельсавету.
| Гарадзілавічы | |
| трансьліт. Haradzilavičy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Крывасельскі |
| Насельніцтва: | 16 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222421 |
| СААТА: | 6213860015 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°35′43″ пн. ш. 27°7′13″ у. д. / 54.59528° пн. ш. 27.12028° у. д.Каардынаты: 54°35′43″ пн. ш. 27°7′13″ у. д. / 54.59528° пн. ш. 27.12028° у. д. |
Гарадзілавічы на мапе Беларусі ±   Гарадзілавічы | |
Гісторыя рэдагаваць
У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводства, Вілейскaга паветa, гміны Касьцяневічы [2][3][4][5].
28 траўня 2013 году вёска перададзеная з Куранецкага ў склад Рабунскага сельсавету, які быў перайменаваны ў Крывасельскі[6].
Насельніцтва рэдагаваць
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 156
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 (рас.)
- ^ http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_III/152
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 62.
Літаратура рэдагаваць
- Horodziłowicze, wieś, powiat wilejski // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy. — Warszawa, 1882. — S. 152