Адам Станіслаў Красінскі

А́дам Стані́слаў Красі́нскі (па-польску: Adam Stanislaw Krasinski; 24 сьнежня 1810, в. Велнічы, Валынская губэрня — 9 траўня 1891, Кракаў) — віленскі біскуп, прапаведнік, філёляг, паэт, перакладнік.

А́дам Стані́слаў Красі́нскі

Біяграфія

Вучыўся ў гімназіі піяраў у Корацкім Міжрэччы і ў Любяшове, затым у Віленскай Духоўнай акадэміі. Быў прафэсарам Рымска-каталіцкай акадэміі ў Санкт-Пецярбургу (1853—1858). У 1858—1864 біскуп віленскі. За адмову асудзіць Паўстаньне 1863-1864 гадоў і яго ўдзельнікаў на распараджэньне Міхаіла Мураўёва быў арыштаваны і высланы ў Вятку. Жыл у ссылцы ўва ўнутранай Расеі дваццаць гадоў (да 1882). У 1883 абгрунтаваўся ў Кракаве. Сябар кракаўскай Акадэміі навук (па-польску: Akademia Umiejetnosci).

Галоўныя перакладніцкія працы Красінскага — "Паэтычнае мастацтва" Гарацыя (па-польску: "Sztuka rymotworcza Horacego z lacinskiego"; Вільня, 1835) і вершаваны пераклад "Слова пра паход Ігараў" (па-польску: "Piesn o polku Igora: Staroslawianski poemat z XII wieku"; Спб., 1856). Красінскаму таксама прыналежаць "Польская граматыка для дзяцей" (1839; некалькі выданьняў), "Літаратурны навагоднік" (1835, 1838 i 1843), падручнік права "Кананічнае права" (Вільня, 1861), "Слоўнік польскіх сынонімаў" (1885, 2 тамы), "Афарызмы, вершы" (1888, 2-е выданьне 1906), "Успаміны" (1901).