Казёл усходнекаўкаскі
Казёл усходнекаўкаскі (Capra cylindricornis) — жывёла клясы сысуноў атрада парнакапытных сямейства быкавых (Bovidae).
| Казёл усходнекаўкаскі | |
 | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы (Animalia) |
| Тып | Хордавыя (Chordata) |
| Кляса | Сысуны (Mammalia) |
| Інфракляса | Пляцэнтарныя (Placentalia) |
| Надатрад | Ляўразыятэрыі (Laurasiatheria) |
| Атрад | Парнакапытныя (Artiodactyla) |
| Сямейства | Быкавыя (Bovidae) |
| Падсямейства | Caprinae |
| Род | Казёл (Capra) |
| Від | Казёл усходнекаўкаскі |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Capra cylindricornis (Blyth, 1841) | |
| Арэал | |
| |
| Арэал — цёмна-сіні | |
 [[wikispecies:Capra cylindricornis|Казёл усходнекаўкаскі на Віківідах]] | |
Распаўсюджваньне рэдагаваць
Сустракаецца ў Азіі (Азэрбайджан, Грузія, Расія [Каўказ]); на вышынях 800–4000 м. Яны жывуць у лясах на вышыні да 2600 м, а таксама на субальпійскіх і альпійскіх лугах і скалістых асыпных схілах на больш высокіх вышынях. Пазбягаюць густых лясоў, але ахвотна трымаюцца ў адкрытых лясах. Улетку дарослыя самцы звычайна — на большых вышынях, чым саміцы і маладыя. У суровыя зімы Capra cylindricornis канцэнтруюцца на сонечных схілах; летам жывёлы распаўсюджваюцца на схілы рознай экспазіцыі. Сэзонныя міграцыі рэдка перавышаюць 5 км.
Постаць рэдагаваць
Даўжыня галавы і тулава складае ад 130 да 150 см, вышыня ў плячах ад 65 да 98 см, маса ад 45 да 100 кг. Рогі самцоў дасягаюць метра, а рогі саміцаў — максімум 30 см у даўжыню. Capra cylindricornis вонкава вельмі падобны на Capra caucasica. У яго такое ж масіўнае каржакаватае цела і ён прыкладна такога ж росту. Адрозніваецца перш за ўсё яшчэ больш кароткай барадой і буйнейшымі рагамі, якія ўтвараюць не круглую дугу, а закручаныя па спіралі і чымсьці нагадваюць рогі іберыйскага казла Capra pyrenaica. Зімовая поўсьць звычайна ад цёмна-карычнага да арэхава-карычневага колеру, у той час як летняя поўсьць значна сьвятлейшая і рыжая. Ніжні бок заўсёды трохі сьвятлей.
Лад жыцьця рэдагаваць
Capra cylindricornis ўтвараюць зьмешаныя дарослыя групы самцоў і саміцаў ў лістападзе, непасрэдна перад гонам. Яны разыходзяцца да сярэдзіны студзеня ці не пазней за пачатак лютага, і да наступнага сезону гону дарослыя самцы і саміцы жывуць асобна. Саміцы нараджаюць пераважна аднаго казяняці. Часам жывёлы ўтвараюць вялікія статкі, да 500 жывёл. Аднак больш стабільныя невялікія групы, якія складаюць гэтыя вялікія статкі, звычайна складаюцца толькі з дзясятка жывёл. Іх рацыён складаецца з травы і лісьця, прычым ліставая ежа гуляе большую ролю зімой, чым летам, калі яны сілкуюцца пераважна травой. Capra cylindricornis служаць здабычай ваўка Canis lupus і рысі Lynx lynx, а таксама гінуць ад снежных лавін. Беркут Aquila chrysaetos і, як мяркуецца, барадач Gypaetus barbatus палююць на нованароджаных і малых асобін.
Крыніцы рэдагаваць
- Lortkipanidze, B. & Weinberg, P. 2020. Capra cylindricornis. The IUCN (анг.)
- Ronald M. Nowak Walker's carnivores of the world. — JHU Press, 2005. — ISBN 0801880327. (анг.)
 |
Гэта — накід артыкула па біялёгіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |