Уладзімер Стэльмах

	Уладзімер Стэльмах
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	15 ліпеня 1910; Бушмічы, Берасьцейскі павет, Гарадзенская губэрня, Літоўскае генэрал-губэрнатарства, Расейская імпэрыя;
Памёр	27 студзеня 1974 (63 гады)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, тэатральны дзеяч

Уладзімер Мацьвеевіч Стэльмах (15 ліпеня 1910, в. Бушмічы, Камянецкі раён, Берасьцейская вобласьць — 27 студзеня 1974) — беларускі тэатральны дзеяч, пісьменьнік. Заслужаны дзеяч мастацтва Беларусі (1961).

Жыцьцьцяпіс рэдагаваць

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. З 1927 г. вучыўся ў Менскім беларускім пэдагагічным тэхнікуме, у 1929 г. паступіў у драматычную студыю Беларускага дзяржаўнага тэатру ў Віцебску. Пасьля заканчэньня студыі (1931) працаваў у тэатрах рабочай моладзі і юнага гледача ў Менску акторам, дырэктарам, загадчыкам літаратурнай часткі. На пачатку Вялікай Айчыннай вайны ўдзельнічаў у баёх пад Смаленскам, з 1942 г. — загадчык ваеннага аддзелу і аддзелу прапаганды і агітацыі Рудаўскага раённага камітэту партыі Тамбоўскай вобласьці. З 1943 г. — дырэктар БДТ-2 у Віцебску, з 1945 г. — Дзяржаўнага тэатру опэры і балету БССР, з 1947 г. — Беларускага тэатру імя Янкі Купалы, у 1955—1966 — Беларускага рэспубліканскага тэатру юнага гледача, у 1952—1955 гг. — начальнік аддзелу тэатраў Міністэрства культуры БССР. Скончыў завочна Маскоўскі дзяржаўны інстытут тэатральнага мастацтва (1954). У 1966—1971 гг. — намесьнік старшыні прэзыдыюму Беларускага тэатральнага аб’яднаньня. Сябра Саюзу пісьменьнікаў СССР з 1965 г.

Узнагароды рэдагаваць

Узнагароджаны дзьвюма ордэнамі «Знак Пашаны» і мэдалямі.

Творчасьць рэдагаваць

П’есы рэдагаваць

1931 «Шляхі» (пастаўлена ў 1931)
1931 «Крушэнне рэнегатаў»
1932 «Фантан» (пастаўлена ў 1933)
1932 «Тры крыжы» (пастаўлена ў 1933)
1938 «Канец маскараду» (сумесна зь Ю. Рудзько, пастаўлена ў 1938).

Кнігі і нарысы рэдагаваць

1954 — Нарыс «Народны артыст СССР Г. П. Глебаў» (1954)
1954 — кніга «Шляхі беларускага тэатра» (на ўкраінскай мове, Кіеў)
1966 — кніга «Кранаючы чуткія струны душы»
1970 «Вечна жывая крыніца»
1973 — «Тэатр і час: Запіскі дырэктара тэатра»

Крыніцы рэдагаваць

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.