Сямімоўны слоўнік
Сямімо́ўны сло́ўнік — адна зь першых спробаў стварэньня, апрацоўкі і кадыфікацыі тэрмінаў сучаснай беларускай мовы. Выдадзены ў Ляйпцыгу ў 1918 г. У ім беларуская мова ўпершыню пастаўленая ў адзіны шэраг з расейскай, польскай, летувіскай, латыскай, нямецкай і ідышам. Налічвае 8000 словаў на 420 старонках.
| Сямімоўны слоўнік | |
| па-нямецку: Sieben-Sprachen-Wörterbuch | |
 | |
| Жанр: | слонўік |
|---|---|
| Публікацыя: | 1918 |
| Асобнае выданьне: | 1918 |
| Выдавецтва: | Spamer |
| Колькасьць старонак: | 420 |
Складальнікі слоўніка сфармулявалі для сябе наступную мэту «кніга павінна несьці паразуменьне ад народу да народу, ад чалавека да чалавека». Аўтары вызнавалі наяўнасьць пэўнай колькасьці недахопаў і не хавалі цяжкасьцяў, зьвязаных зь перакладніцкай працаю.
Над лексіконам працавалі практыкі, якія ня мелі спэцыяльнай падрыхтоўкі. У навуковым пляне слоўнік цікавы як адна зь першых спробаў, у многіх выпадках удалых, будаваць беларускую тэрміналёгію на народнай аснове.
Літаратура рэдагаваць
- Sieben-Sprachen-Wörterbuch. — Leipzig: Spamer, 1918