Сьнежнік — нерухомае зграмаджэньне сьнегу й лёду ў месцах, абароненых ад ветру й сонца, ніжэй за сьнегавую лінію, захоўваецца пасьля раставаньня навакольнага сьнежнага покрыва (сэзонныя сьнежнікі) або не растаючы на працягу ўсяго году (сталыя сьнежнікі).

Сьнежнік на схіле перавалу Куйгук (Алтайскія горы)

Скопішчы сьнегу, якія ўтвараюць сьнежнікі, могуць паўстаць з прычыны пераносу сьнегу завірухай або ў выніку сходу лавіны (лавінныя сьнежнікі). Часам сустракаюцца пахаваныя сьнежнікі — лінзы сьнегу й лёду, прыкрытыя чахлом абвальна-асыпных, селевых, піракластычных адкладаў.

Глядзіце таксама рэдагаваць

Літаратура рэдагаваць

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15)