Савіла
Савіла, Савула (Савуль, Саваль, Саўль, Завіла) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Савіла лац. Saviła | |
Savila | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Saba + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Савула, Савуль, Саваль, Саўль, Завіла |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Савіла» |
Паходжаньне рэдагаваць
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Савіла, Савула, Савала або Саўл (Savila[1], Savilo[1][2], Sauulo, Savalo, Saul) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова саў- паходзіць ад гоцкага і бургундзкага sauil, старагерманскага sowila 'сонца'[4]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Савігайла (Саўгел), Савігін (Саўгін), Саўгут, Саўконт, Саўрык (Сеўрык). Адзначаліся германскія імёны Savigello, Sawkin, Savegodo (Savegotis), Savegonte, Savericus (Severicus).
У Прусіі бытавалі імёны Sawgute / Sawgotthe[a][6], Sawarycke / Sauricke[b] (1315 і 1365 гады)[8][9].
У Польшчы ў 1564 годзе адзначалася прозьвішча Sawiło (Szawiło)[10].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Penyuk Yurkheło Sowiłowicz (7 кастрычніка 1514 году)[11]; люди Костюшковские тяглые… Матей, Петрель Совулевичы (1549 год)[12]; мещане Мозырские… Федко Саволь (1552 год)[13]; Lukyan Szawylowycz… Stecz Szawylowycz (1552—1555 гады)[14]; Trochim Sowoliewic (1558 год)[15]; Juchno Ssawiłowicz… Sczepan Sawiłowicz… Łunko Sawiłowicz… Łunko Sawiłowic… Łunko Ssawiłowic (1561—1566 гады)[16]; дом Савуловъ кожамяковъ… дом Савулевь (19 лютага 1566 году)[17]; Derewnia Andrzejewo… Iurko Sawulewicz… Der. Obołonie… Sciepan Sawilewicz… Derewnia Zkocikowo… Andrian Sawulewicz (1654 год)[18]; Paweł Zawila (6 лістапада 1671 году)[19]; Jacobus Sawlewicz de Olita (28 лістапада 1722 году)[20]; Sawiłowszczyzna (1744 год)[21][c].
Носьбіты рэдагаваць
Саўлевічы (Saulewicz) гербу Суліма — літоўскі шляхецкі род[34].
Заўвагі рэдагаваць
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Savegotis[5]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Savaricus[7]
- ^ Таксама:
- Савейка: Józef Soweykа (1667 год)[22], na miejscu P. Józefa Soweyki (1690 год)[23];
- Савань: Саваневічы (Sawaniewicz) гербу Трубы — літоўскі шляхецкі род[24];
- Савант: Sawanciszki (1744 год)[21];
- Савібор: земля Совиборова в Рудоминъскои волости (1440—1492 гады)[25];
- Саварт (адзначалася старажытнае германскае імя Seviertus[26]): у XVI ст. існавалў «дварэц» Савортавы (Совортовы) у Жамойцкім старостве[27];
- Савойна: велюнци… а Юремъ Совоиновичомъ (1440—1492 гады)[28];
- Саўгарда (адзначалася старажытнае германскае імя Sabelgard[29]): Sawgarda (1560 год)[30], Jakub Sawgard… Tadeusz Sawgard… Michał Saugard… Andrzey Sawgard… Kazimierz Saugard… Kaspar Saugard… Dominik Saugard (1784 год)[31];
- Саўгоўд: у XVI ст. існавала «зямля» Саўгодзішкі (Совговдишки) у Жамойцкім старостве[27];
- Саўдарг: Jakub Saudarg… Andrzey Saudarg (1784 год)[32];
- Саўнар: Hrehory Węcławowicz Sawnarowicz na miejscu Dawida Sawnarowicza i Jana Józefowicza Sawnarowicza… Kazimier Sownar (1667 год)[33]
Крыніцы рэдагаваць
- ^ а б Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 196.
- ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 479, 733.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1301.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 18 (264).
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 90.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 195.
- ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 710.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 91.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 4: Pl—St. — Kraków, 2013. S. 304.
- ^ Акты, относящиеся к истории Западной России. Вып. 2. 18‑я и 32 книги записей Литовской метрики: Метрика королевы Боны. — Москва, 2018. С. 207.
- ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 109.
- ^ Архив Юго-Западной России. Ч. 7, т. 1. — Киев, 1886. С. 626.
- ^ Писцовая книга Пинского и Клецкого княжеств, составленная Пинским старостою Станиславом Хвальчевским в 1552—1555 г. — Вильна, 1884. С. 165—167.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 464.
- ^ Писцовая книга бывшего пинского староства составленная по повелению короля Сигизмунда Августа в 1561—1566 годах пинским и кобринским старостой Лаврином Войной. Ч. 2. — Вильна, 1874. С. 524, 532, 540, 542, 544, 546.
- ^ Klovas M., Meilus T. Vilniaus magistratui pavaldžių vakarinių priemiesčių ir palivarkų 1566 m. pagalvės ir 1596 m. nekilnojamojo turto laikytojų mokesčių mokėtojų sąrašai // Lietuvos istorijos metraštis. 2015/1. P. 175.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 14. — Вильна, 1904. С. 10, 16.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 284.
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1720—1723 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ а б Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 302.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 78.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 5. — Rzeszów, 2001. S. 16.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 21.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 195.
- ^ а б Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 295.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 48.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1286.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 11. — Warszawa, 1938. S. 11.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 25. — Вильна, 1898. С. 507—510, 519—521.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 25. — Вильна, 1898. С. 527, 532.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 304—305.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 5. — Rzeszów, 2001. S. 16.