Рэваз Габрыядзэ

Рэва́з Лява́навіч Габрыядзэ (па-грузінску: რევაზ (რეზო) ლევანის ძე გაბრიაძე; 29 чэрвеня 1936, Кутаісі, ЗСФСР, СССР — 6 чэрвеня 2021, Тбілісі, Грузія) — савецкі і грузінскі сцэнарыст, драматург, рэжысэр, маляр, скульптар, заснавальнік Тбіліскага тэатру марыянэтак. Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1989).

Рэваз Габрыядзэ
Рэваз Габрыядзэ (2010)
Дата нараджэньня	29 чэрвеня 1936
Месца нараджэньня	Кутаісі
Дата сьмерці	6 чэрвеня 2021 (84 гады)
Месца сьмерці	Тбілісі
Месца вучобы	Вышэйшыя курсы для сцэнарыстаў і рэжысэраў[d]
Прафэсіі	рэжысэр лялечнага тэатру, кінарэжысэр, сцэнарыст, драматург, маляр, скульптар
Навуковая сфэра	тэатар, мастацтва і драма
Тэатар	Тбіліскі дзяржаўны тэатар марыянэтак імя Рэзо Габрыядзэ
Узнагароды	Кавалер ордэна Мастацтваў і літаратуры (Францыя) Ордэн «Знак Пашаны» Шаблён:Ордэн Дасканаласьці Шаблён:Залатая маска Шаблён:Залаты сафіт
IMDb	ID nm0300175
Сайт	gabriadze.com
Рэваз Габрыядзэ ў Вікісховішчы

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Габрыядзэ (неадназначнасьць).

Жыцьцяпіс

Рэваз Габрыядзэ нарадзіўся 29 чэрвеня 1936 року ў месьце Кутаісі (цяпер у Грузіі). У 1964 року скончыў факультэт журналістыкі Тбіліскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту, у 1967 — Вышэйшыя курсы сцэнарыстаў і рэжысэраў у Маскве. Браў удзел у будаўніцтве Інгурскай ГЭС.

Аўтар сцэнару больш як 35 фільмаў.

У 1981 року заснаваў Тбіліскі тэатар марыянэтак, зьяўляўся ў ім рэжысэрам, драматургам, маляром і скульптарам. Працы выстаўляліся ў Расеі, Францыі, Нямеччыне. Творы захоўваюцца ў дзяржаўных і прыватных зборах у ЗША, Ізраілі, Нямеччыне, Расеі, Францыі, Японіі.

У 1990-х роках працаваў у Швайцарыі і Францыі.

Сканаў 6 чэрвеня 2021 року пасьля працяглай хваробы. Пахаваны 10 чэрвеня ў Мтацміндзкім пантэоне.

Фільмаграфія

Рэжысэр

• 1975 — Каўкаскі раманс
• 1977 — Скаральнікі гораў
• 1977 — Лімонны торт

Сцэнарыст

• 1968 — Сэрэнада
• 1968 — Незвычайная выстава
• 1969 — Не тужы!
• 1970 — Феола (навэла ў кінаальманаху «Мяч, пальчатка і капітан»)
• 1971 — Жбан
• 1972 — Белыя камяні (навэла ў аднайменным кінаальманаху)
• 1973 — Дзівакі
• 1974 — Крыніца пры дарозе (навэла ў кінаальманаху «Ў ценю родных дрэваў»)
• 1974 — Заклад
• 1975 — Вальс на Мтацміндзе (навэла ў кінаальманаху «Любоў, вялікая сіла твая»)
• 1975 — Каўкаскі раманс (навэла ў кінаальманаху «Любоў, вялікая сіла твая»)
• 1975 — На мінулым тыдні
• 1975 — Лесьвіца (навэла ў кінаальманаху «Любоў, вялікая сіла твая»)
• 1975 — Суботні вечар
• 1975 — Вандроўныя рыцары
• 1976 — Сюіта (навэла ў кінаальманаху «У адзін цудоўны дзень»)
• 1976 — Тэрмомэтар
• 1976 — Тры рублі
• 1977 — Матылёк
• 1977 — Міміно
• 1977 — Скаральнікі гораў
• 1977 — Лімонны торт
• 1977 — Пажар, любоў і памп’ера
• 1977 — Запасное кола
• 1978 — Тры жаніхі
• 1979 — Дзюма на Каўказе
• 1980 — Удача
• 1984 — Футбол нашага дзяцінства
• 1986 — Кін-дза-дза!
• 1990 — Пашпарт
• 2013 — Ку! Кін-дза-дза
• 2017 — Ведаеш, мама, дзе я быў?

Проза

• «Кутаісі — места», раман (2002)
• «Чыта ГК—49-54, або Лекар і хворы», раман (2003)

Прэміі і ўзнагароды

• Дзяржаўная прэмія СССР (1989)
• Прэмія Руставэлі (Грузія)
• прэмія „Ніка“ (Расея, 1992)
• Царскасельская мастацкая прэмія (Расея, 1996)
• прэмія „Трыюмф“ (Расея, 1996)
• прэмія „Залатая маска“ (Расея, 2017)
• прэмія „Ікар“ (Расея, 2018)
• ордэн мастацтваў і літаратуры (Францыя).

Сям’я

• Жонка — Алена Габрыядзэ.
  • Сын — Леван Габрыядзэ — рэжысэр рэклямы і кіно.
  • Дачка — Ганна