Пятровічывёска ў Расеі, на левым беразе ракі Чорнай Немкі. Уваходзіць у склад Шумяцкага раёну Смаленскай вобласьці. Насельніцтва на 2007 год — 265 чалавек. Знаходзіцца за 21 км на паўночны захад ад Шумячаў.

Пятровічы
лац. Piatrovičy
Дата заснаваньня: 1403
Краіна: Расея
Суб’ект фэдэрацыі: Смаленская вобласьць
Муніцыпальны раён: Шумяцкі
Плошча: 1,25 км²
Насельніцтва (2007)
колькасьць: 265 чал.
шчыльнасьць: 212 чал./км²
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +7 48133
Паштовы індэкс: 216430
Нумарны знак: 67
Геаграфічныя каардынаты: 53°58′35″ пн. ш. 32°9′46″ у. д. / 53.97639° пн. ш. 32.16278° у. д. / 53.97639; 32.16278Каардынаты: 53°58′35″ пн. ш. 32°9′46″ у. д. / 53.97639° пн. ш. 32.16278° у. д. / 53.97639; 32.16278
Пятровічы на мапе Расеі
Пятровічы
Пятровічы
Пятровічы

Пятровічы — даўняе мястэчка гістарычнай Амсьціслаўшчыны, на этнічнай тэрыторыі беларусаў.

Гісторыя рэдагаваць

 
Плян мястэчка, 1910 г.

Вялікае Княства Літоўскае рэдагаваць

Першы пісьмовы ўпамін пра Пятровічы датуецца 1450 годам сярод зямельных наданьняў вялікага князя Казімера[1]. Пад 1710 годам Пятровічы ўпершыню ўпамінаюцца як мястэчка Амсьціслаўскага ваяводзтва, уладаньне Валовічаў. У 1719 годзе зь мястэчка выплачвалася чопавае ў памеры 190 злотых.

Пад уладай Расейскай імпэрыі рэдагаваць

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) Пятровічы апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Клімавіцкім павеце Магілёўскай губэрні. У 1783—1785 гадох у мястэчку было 60 двароў. Пятровічы мелі квартальную забудову, аснову якой складаў Рынак царквой Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла[2].

На 1887 год у Пятровічах было 132 дамы (63 хрысьціянскія і 69 юдэйскіх), дзейнічалі царква і малітоўны дом, працавалі гарбарня, вадзяны млын і фолюш.

Найноўшы час рэдагаваць

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Пятровічы абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 годзе Пятровічы не вярнулі БССР.

Насельніцтва рэдагаваць

  • XVIII стагодзьдзе: 1783—1785 гады — 288 чал.[3]
  • XIX стагодзьдзе: 1880 год — 1035 чал. (499 муж. і 536 жан.), зь іх 329 праваслаўных, 1 каталік і 705 юдэяў[4]
  • XX стагодзьдзе: 1998 год — 215 чал.[5]
  • XXI стагодзьдзе: 2007 год — 265 чал.

Турыстычная інфармацыя рэдагаваць

Славутасьці рэдагаваць

У Пятровічах захаваўся старажытны курган і рэшткі сядзібнага парку.

Страчаная спадчына рэдагаваць

  • Касьцёл
  • Сядзіба
  • Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла (XVIII ст.)

Асобы рэдагаваць

  • Айзэк Азімаў (1920—1992) — амэрыканскі біяхімік і пісьменьнік навуковай фантастыкі

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Мяцельскі А. Пятровічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2010 Т. 3. С. 382.
  2. ^ Мяцельскі А. Мястэчкі Мсціслаўскага ваяводства XVI—XVIII стст. // Гістарычна-археалагічны зборнік. Менск, 2008. № 23.
  3. ^ Мяцельскі А. Пятровічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2010 Т. 3. С. 383.
  4. ^ Krzywicki J. Pietrowicze // Słownik geograficzny... T. VIII. — Warszawa, 1887. S. 116.
  5. ^ Смоленская область: Энциклопедия в 2 т. / Редкол.: Г. С. Меркин (отв. ред.) и др. Т. 2: А—Я. — Смоленск: СПГУ, 2003.

Літаратура рэдагаваць