Ме́нскі трале́йбус — адзін зь відаў мескага транспарту ў Менску. Пачаўшы сваю працу 19 верасьня 1952 году, на сёньняшні дзень менская тралейбусная сыстэма зьяўляецца другой паводле велічыні ў сьвеце: 188 км лініяў, 61 маршрут, 4 тралейбусныя паркі і больш за 1000 тралейбусаў, зь якіх максымальна 695 выходзяць на маршруты[1][2].

Першы менскі тралейбус МТБ-82.

Гісторыя рэдагаваць

Тралейбусны рух у Менску быў пачаты 19 верасьня 1952 году здачаю першае чаргі тралейбуснай лініі, якая аб’яднала Плошчу Перамогі (Круглую плошчу) і чыгуначны вакзал. Агульная працягласьць лініі складала 6 км, на якой працавала 5 тралейбусаў. У 1961 годзе ў Менску ўжо дзейнічала 6 лініяў і каля 100 машын.

Падчас існаваньня рухомы склад тралейбуснай сыстэмы зьмяняўся: ад першых высокападлогавых МТБ-82 і ЗіУ-5 зь яго мадыфікацыямі, да сучасных тралейбусаў вытворчасьці Белкамунмаш, якія амаль цалкам замясьцілі састарэлую тэхніку.

18 верасьня 2006 году быў закрыты тралейбусны парк №1[3][4]. Таксама ў 2002—2006 гадох паступова быў скасаваны рух тралейбусаў на праспэкце Незалежнасьці (да 2005 — Францыска Скарыны)[5] ад плошчы Незалежнасьці да Маскоўскага аўтавакзалу.

Працоўныя характарыстыкі рэдагаваць

 
Тралейбус ЗіУ-9.
 
Сучасны тралейбус МАЗ-103Т.

Менская тралейбусная сыстэма мае радыяльна-кальцавую структуру. Ад галоўных транспартных вузлоў (Інстытут Культуры, Прывакзальная плошча, Няміга) разыходзяцца ў розныя бакі радыяльныя лініі, ад якіх адгаліноўваюцца другасныя лініі. Да 2006 году тралейбусная сетка праходзіла па дыямэтры з паўночнага захаду на паўночны ўсход (падобна Маскоўскай лініі Менскага мэтрапалітэну).

На працягу некалькіх дзесяцігодзьдзяў амаль цалкам сфармавалася тралейбусная лінія ўздоўж «Другога транспартнага кальца».

Рухомы склад рэдагаваць

Паводле стану на 2006 год тралейбусныя лініі абслугоўвала 1050 тралейбусаў, што робіць менскую тралейбусную сыстэму другой найбуйнейшай у сьвеце (пасьля Масквы)[1]. Рухомы склад зьмяшчае як мадыфікацыі ЗіУ-9, нязначная колькасьць якіх засталася з савецкіх часоў, гэтак і тралейбусы беларускае вытворчасьці:

Крыніцы рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць