Жыбар
Жыбар (Шыбар, Шэбар), Зыбар — мужчынскае імя.
| Жыбар лац. Žybar | |
| Siber | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sieg + Baro |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Зыбар, Шыбар, Шэбар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Жыбар» | |
Паходжаньне рэдагаваць
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Сібар, пазьней Зыбэр (Sibar[1], Sieber, Siber[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова сіг- (зыг-, зег-) (імёны ліцьвінаў Зігібут, Зыгел, Жыгімонт; германскія імёны Sigibot, Sigel, Sigimunt) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага sigus 'перамога'[4], а аснова -бар- (-бор-) (імёны ліцьвінаў Барвід, Барвін, Барвін; германскія імёны Barvid, Barwin, Barwin) — ад гоцкага bara, baur 'чалавек, дзіця' (літаральна — «народжаны»)[5].
Імя Жыбар бытавала ў Ноўгарадзе: дер. Дорка: дв. Жиборъ (1545 год)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: люди… Жиборъ (1 ліпеня 1540 году)[7]; Шеборъ Яновичъ[8], Петръ Шеборъ… Петра Шебора[9], Миколай Жиборовичъ Стыпульковъ[10] (1567 год); Żybor (1636 год)[11]; Zybarowicz (1813—1814 гады)[12].
Носьбіты рэдагаваць
- Жостаўт Шыбаравіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох[13]
- Мікалай Жыбаравіч Стыпулькоў — дарагічынскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1567 году
- Шэбар Янавіч і Пётар Шэбар — баяры Дарагічынскага павету Падляскага ваяводзтва, якія ўпамінаюцца ў попісе войска ВКЛ 1567 году
Глядзіце таксама рэдагаваць
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 242.
- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 55.
- ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 236.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Новгородские писцовые книги, изданные Археографической комиссией. Т. 6. — СПб., 1910. С. 405.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 123.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 940.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 967.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1137.
- ^ Paknys M. Vilniaus miestas ir miestieèiai 1636 m.: namai, gyventojai, sveèiai. — Vilnius, 2006. P. 159.
- ^ Mickienė I., Petrūnaitytė J. Vyrų įvardijimai Radviliškio Švč. Mergelės Marijos Gimimo bažnyčios 1786—1788 m. ir 1813—1814 m. krikšto metrikų knygose // Lituanistica. Nr. 3, 2019. P. 195.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 438.