Вільчык — месца злучэньня плашчыняў двухсхільнага даху ўверсе. У традыцыйнай архітэктуры беларусаў вільчык быў месцам упрыгожваньня сялянскіх хатаў. На Беларусі сустракаюцца падвойныя і адзінарныя вільчыкі ў матыве рагоў ці конскіх галоваў.

Літаратура рэдагаваць

  • Сабаленка, Э.Р., Гуркоў, У.С., Іваноў, У.М., Супрун, Дз.Д. Беларускае народнае жыллё. Мн., 1973