Варгуць
Варгуць — мужчынскае імя.
| Варгуць лац. Varguć / Varhuć | |
| Vergot | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Varo + Got |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Варгуць» | |
Паходжаньне рэдагаваць
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Вэргот (Vergot) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -вер- (-вар-, -вір-) (імёны ліцьвінаў Вірбольт, Вербут, Вірмонт; германскія імёны Virboldus, Warboto, Vermunt) паходзіць ад германскага *war(j)a-, war(i)n 'абарона'[2], а аснова -гуд- (-год-, -гут-) (імёны ліцьвінаў Готарт, Гудман, Саўгут; германскія імёны Gotard, Gutmann, Savegodo) — ад гоцкага guþs 'Бог'[3], gôþs 'добры, старанны, пабожны' або *guts 'гот'[4].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Воргут (Worgut)[5].
Носьбіты рэдагаваць
На гістарычнай Аршаншчыне існуе вёска Варгуцьцева.
Глядзіце таксама рэдагаваць
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Ray O. Vore navne: en etymologisk navnebok med fyldige utredninger. — Chicago, 1944. S. 369.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 221.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 134.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 370.