Іляры Піктавійскі

Сьвяты Іляры Піктавійскі, Гіляры (каля 315 Пуат’е (Францыя) — 367, Пуат’е) — біскуп і доктар касьцёлу, выбітны заходні багаслоў. За сваю цьвёрдую пазыцыю ў барацьбе з арыянской ерасьсю, якая адмаўляла боскасьць Хрыста, атрымаў мянушку «Афанасі Захаду».

Іляры Піктавійскі
Дата нараджэньня	315
Месца нараджэньня	Пуат’е
Дата сьмерці	367
Месца сьмерці	Пуат’е
Занятак	тэоляг, каталіцкі сьвятар, філёзаф, пісьменьнік, схаластык, каталіцкі біскуп
Дзеці	Abra of Poitiers[d]
Іляры Піктавійскі ў Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Гілярый нарадзіўся каля 315 г. у Пуат’е (Францыя) у сям’і патрыцыяў-паганцаў. Вывучаў філязофію і рыторыку. Маючы каля 30 гадоў ахрысьціўся і прысьвяціў сваё жыцьцё служэньню касьцёлу. У 350 г. быў выбраны біскупам Пуат’е, магчыма, першым у гісторыі. Змагаючыся з арыянствам, сутыкнуўся з вялікімі цяжкасьцямі і, фальшыва абвінавачаны нядобразычліўцамі, быў высланы на выгнаньне, дзе правёў 5 гадоў. Пасьля вяртаньня ўстанавіў больш блізкія адносіны з духавенствам, што паспрыяла зьяўленню першых законных супольнасьцяў у Галіі.

Гілярый імкнуўся ўзгадніць тэалягічныя пастулаты Ўсходу з тэалёгіяй Захаду і напісаў шмат прац, найбольш вядомая з якіх — пісаньне пра Сьвятую Тройцу. Ён таксама лічыцца першым складальнікам рэлігійных гімнаў у лацінскім Касьцёле. Гілярый памёр у 367 годзе у Пуат’е і быў там пахаваны. Ён застаўся ў памяці нашчадкаў як вялікі абаронца і настаўнік касьцёла, а таксама зьяўляецца адным з найбольш папулярных сьвятых у Францыі.

Шанаваньне

Успамін 13 студзеня.

Сьвяты Гілярый лічыцца апекуном хваравітых дзяцей; яго дапамогі просяць пры зьмяіных укусах.

Вонкавыя спасылкі

• Сьвяты Гілярый, біскуп і доктар Касьцёлу на catholic.by